چکیده:
«شعر حجم» یکی از جریانهای شعری معاصر است که در زمستان 1348 با انتشار بیانیۀ «حجمگرایی» حرکت گروهی خود را تثبیت کرد. یدالله رویایی نیز، شاعر برجستۀ این جریان، در طول زمان تلاش کرد تا مبانی فکری و ویژگیهای این جریان شعری را شرح داده و بهروز نگه دارد. در آثار او که نمود کمالیافتهای از شعر حجم است، وجوه متفاوتی از ظرفیتهای زبانی، فلسفی و زیباییشناسانه وجود دارد. ما در طول زمان در توضیح زیربنای اندیشگانی آثار او و شعر حجم، با تأثیرات پدیدارشناسی هوسرلی و برخی دیگر نحلههای فلسفی و هستیشناسانه آگاه شدهایم. اما به نظر میرسد که بتوان با مرور انگارههای زیباییشناسانۀ شوپنهاوری و نحوۀ مواجهۀ این فیلسوف با مسألۀ هنر و آثار هنری، به نمودهایی از آن در «هفتاد سنگ قبر» که بهنحو برجستهتری دغدغههای فلسفی و هستیشناسانۀ شاعر را ارائه داده، دست یابیم و به تجسم شهودیای از آنچه هنرمند با «مرگ اندیشی» آفریده، نزدیک گردیم. یافتهها نیز حاکی از آن است که شاعر توانسته است با محوریت مرگاندیشی و شکل بخشیدن به ساختار متنها و خارج متنها، بیش از دیگر آثار خویش، به این قطعات، محلی از حس و شهود ببخشد و مخاطب را در مواجهه با آنها، در وجهی متأملانه، با تصویر عینیشدۀ مرگ، در حالتی از شعور و آگاهی زیباییشناسانه قرار دهد.
Spacemental poetry" is one of the contemporary styles of poetry in Iran which rose to prominence after the publication of its manifesto in the winter of 1348. Yadollah Royaee, the famous poet of this movement has tried to explain the ideological basis and the characteristics of this type of poetry and to keep it up-to-date. His works, which are a perfect reflection of Spacementalism, contain various linguistic, philosophical and aesthetic aspects. By explaining the ideological basis of his works and the Spacemental poetry, we discover many instances of Husserl’s phenomenology as well as some other philosophical and ontological issues. It also seems possible to find some reflections of Schopenhauer's aesthetics and his encounter with art and art works in "Haftad Sange Ghabr" – Royaee's famous work which presents his philosophical and ontological concerns. We argue that the collection offers an intuitive visualization of what Yadollah Royaee has created by thinking about death.