چکیده:
هر جامعه ای با شناسایی نیازها و تدوین برنامه های اجرایی مناسب و درست در سطح کلان می تواند به جوامع باثبات، پایدار و مترقی در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تبدیل شود. ارتقای فرهنگ حقوق شهروندی و افزایش دانش و مهارت های شهروندی با تأکید بر انضباط و اخلاق اجتماعی و بسترسازی جهت تقویت هویت دینی، ملی و انقلابی شهروندان و نیز بهبود سلامت فردی و اجتماعی شهروندان با تأکید بر برابری، مشارکت اجتماعی، توسعه فرهنگ شهروندی به منظور ارائه الگوی سالم و افزایش نشاط در شهروندان از جمله ضروریات جامعه سالم است. در ایران اسلامی شناسایی و تصریح حقوق شهروندان در متن قانون اساسی ، منشور حقوق شهروندی و قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی را باید گامی اساسی در پیشرفت و توسعه اجتماعی ارزیابی کرد که در این مقاله سعی می شود با روش توصیفی- تحلیلی، موضوع سیاستگذاری فرهنگ حقوق شهروندی در جمهوری اسلامی ایران بررسی شود.
Policy making the culture of citizenship rights in the Islamic Republic of IranAbstractAny society can become a stable, sustainable and progressive society in all economic, social, cultural and political dimensions by identifying the needs and formulating appropriate and correct implementation plans at the macro level. Promoting the culture of citizenship rights and increasing the knowledge and skills of citizenship with an emphasis on discipline and social ethics and creating a platform to strengthen the religious, national and revolutionary identity of citizens as well as improving the individual and social health of citizens with an emphasis on equality, social participation, developing citizenship culture in order to Providing a healthy model and increasing vitality among citizens is one of the necessities of a healthy society. In Islamic Iran, identifying and clarifying the rights of citizens in the text of the constitution and other laws should be considered as a fundamental step in social progress and development.
خلاصه ماشینی:
سياستگذاري فرهنگ حقوق شهروندي در جمهوري اسلامي ايران وحيد آرايي ١، علي باصري 2 تاريخ دريافت : ١٤٠٢/٠١/١٦ تاريخ پذيرش : ١٤٠٢/٠٣/٢٥ چکيده : هر جامعه اي با شناسايي نيازها و تدوين برنامه هاي اجرايي مناسب و درست در سطح کلان ميتواند به جوامع باثبات ، پايدار و مترقي در همه ابعاد اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي تبديل شود.
در ايران اسلامي شناسايي و تصريح حقوق شهروندان در متن قانون اساسي و ساير قوانين را بايد گامي اساسي در پيشرفت و توسعه اجتماعي ارزيابي کرد که در اين مقاله سعي ميشود با روش توصيفي- تحليلي، موضوع سياستگذاري فرهنگ حقوق شهروندي در جمهوري اسلامي ايران بررسي شود.
از طرفي امروزه مفهـوم حقـوق شـهروندي بـه عنـوان منزلتـي اجتماعي تلقي ميشود و شهروند به عنوان عضو يک جامعه سياسي فردي اسـت کـه داراي حقـوق و وظايفي در ارتباط با اين عضويت ميباشد.
در واقع نقش چنين آموزه هايي رابطه تنگاتنگي با رفتارهـاي اخلـاقي دارد در واقـع زمينـه هـاي اصلي و شکل دهنده تربيت يا آموزش شهروندي است که با ارتقاي فرهنگ شهروندي ارتباط مسـتقيم دارد و اين مؤلفه در جهت دادن رفتار شهروندان و کيفيت مشارکت آنان در امور جامعه به عنوان يکـي از الزامات اساسي سرمايه اجتماعي و شاخص هاي توسعه فرهنگي نقش مؤثري دارد.
حقوق شهروندي در جمهوري اسلامي ايران از آنجايي که آزادي از محورهاي اساسي و از آرمان هـا و اهـداف اصـلي انقلـاب اسـلامي ايـران بوده ، در قانون اساسـي اصـول متعـدّدي بـه حقـوق و آزاديهـاي فـردي، اجتمـاعي، قضـايي مـردم اختصاص داده شده است .