چکیده:
جریان اطلاعات صحیح و قابل اعتماد نقش بسیار حیاتی در ارتقای شفافیت، کارایی بازار و حمایت از سرمایه گذاران ایفا می کند. اما، تحقق این مهم تنها از طریق الزام مدیران به گزارش دهی مالی میسر نخواهد شد و حاکمیت شرکتی ناگزیر از ایجاد ساز و کار نظارت بر صحت اطلاعات مندرج در گزارش های مالی خواهد بود. بنابراین، در کنار فرایند کنترل داخلی، اشخاصی خارج از ساختار سازمانی شرکت های ناشر برای صحت سنجی اطلاعات افشا شده طراحی شده اند که به عنوان پایش گران اطلاعات مالی شناخته می شوند. برخی از مصادیق پایش گران از اساس برای اجرای کارکردهای پایش گری در بازار طراحی نشده اند و تنها هنگام اجرای وظایف اصلی خود و به طور ضمنی صحت اطلاعات مالی ناشران را تایید و زمینه جلب اعتماد سرمایه گذاران و تصمیم گیری آگاهانه ایشان را فراهم می کنند. از این رو، به این اشخاص، پایش گران غیرمستقیم اطلاعات مالی گفته می شود. تحلیل گران اوراق بهادار، متعهدین پذیره نویسی، وکلا و مشاوران حقوقی در این گروه از پایش گران قرارمی گیرند. در این مقاله، تلاش شده است مفهوم، کارکرد و اثربخشی مصادیق این نوع از پایش گران در حقوق ایران و آمریکا بررسی شود. به این منظور، اطلاعات به صورت اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری و سپس به روش تطبیقی، تحلیل شده اند. یافته های تحلیل نشان می دهد به سبب آنکه این اشخاص ذاتا پایش گر نیستند، هنگام اجرای وظایف اصلی خود و کارکردهای پایش گری به طور طبیعی در موقعیت های متعارضی قرار می گیرند که اثربخشی آن ها را در تحقق اهداف پایش گری کم رنگ می کند. از این رو، الزام ایشان به ارایه گواهی مبنی بر تضمین صریح صحت اطلاعات یکی از مهم ترین پیشنهادهایی است که برای ارتقای اثربخشی و کارایی پایش گران غیرمستقیم در این پژوهش ارایه شده است. با وجود این، بازار سرمایه باید برای تضمین بهتر کیفیت اطلاعات مالی، در کنار پایش گران غیرمستقیم، به اشخاص حرفه ای دیگری متوسل شود که از اساس برای اجرای کارکردهای پایش گری در بازار خلق شده اند و به عنوان پایش گران مستقیم اطلاعات مالی شناخته می شوند.
The flow of accurate and reliable information is critical to enhance market transparency and efficiency as well as investor protection. However, it is not possible to achieve this merely by requiring the executives to report financial information, and corporate governance should inevitably devise a mechanism to monitor the accuracy of the information contained in financial reports. Therefore, along with the internal control process, parties, known as gatekeepers, have been designed outside the issuer’s organizational structure to evaluate the accuracy of the information disclosed.. In the capital market, there are some gatekeepers who do not perform gatekeepingfunctions, as a matter of principle, but implicitly verify the accuracy of the issuer’s financial information and provide the basis for investors to have confidence and make informed decisions only while performing their primary duty. These parties are therefore referred to as indirect gatekeepers. Securities analysts, equity underwriters, attorneys and legal advisors are among this group of gatekeepers. This article has attempted to examine the concept, function, and effectiveness of examples of these types of gatekeepers in Iranian and American law. For this purpose, information was collected in the Documentary and library form and then evaluated in a comparative method. The results of the analysis show that because these persons inherently are not gatekeepers, they naturally encounter conflicting situations when performing their primary duties and gatekeeping functions, which weakens their effectiveness in achieving gatekeeping objectives. As a result, requiring certification based on the explicit assurance of the accuracy of the information is one of the most important suggestions that have been made to improve their efficiency and effectiveness. However, in order to better ensure the quality of financial information, the capital market should use, in addition to indirect gatekeepers, other professional persons created in principle to perform gatekeeping functions in the market, known as direct gatekeepers.
خلاصه ماشینی:
Gatekeeping گزارش های مالی ناشران اوراق بهادار را تضمین و موجبات افزایش اعتماد صاحبان سرمایه را به بازار فراهم میکنند؟ ٢- آیا این گروه از کنترل کننده های بیرونی کارایی ١ و نیز اثربخشی ٢ لازم را به عنوان پایش گر اطلاعات مالی در بازار سرمایه دارند؟ به عبارتی دیگر، آیا آن ها میتوانند اهداف پایش گری را در بازار محقق کنند و منبع کاملاً قابل اعتمادی جهت تضمین صحت اطلاعات افشاشده برای عموم سرمایه گذاران باشند؟ بنابر مراتب مذکور، هنگام بررسی هر یک از مصادیق پایش گران غیرمستقیم اطلاعات مالی، ابتدا مفهوم و نحوه اجرای کارکردهای پایش گری توسط آن ها در بازار سرمایه تبیین میشود؛ سپس ، میزان کارایی و اثربخشی ایشان در تحقق اهداف پایش گری مورد ارزیابی قرار میگیرد.
کارایی و اثربخشی متعهدین پذیره نویسی به عنوان پایش گر اطلاعات مالی درخصوص تأثیر این واسطه های اطلاعاتی بر کیفیت اطلاعات افشاشده ، شفافیت بازار و در نهایت حمایت از سرمایه گذاران دو نکته قابل توجه است : اول : اگرچه دخالت متعهدین پذیره نویسی در جریان عرضه اوراق بهادار میتواند نشانه روشنی از صحت اطلاعات ارائه شده در اسناد افشا باشد، این واقعیت نباید نادیده گرفته شود که بین کارکرد اصلی آن ها یعنی تعهد به خرید و فروش تمامی اوراق ناشر در مهلت مقرر و ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ١.