چکیده:
امروزه در دنیا هیچ فعالیتی در زمینههای علم و فناوری، اقتصاد و حتی فکر و اندیشه به صورت فردی انجام نمیشود. کار گروهی یکی از روشهای اصلی تدریس است و باید دانشآموزن و دانشجویان به انجام کار گروهی تشویق شوند. کار و بحث گروهی، در عین این که روشهای آموزشی هستند، هدف نگرشی بسیار مهمی نیز تلقی میشوند. کار گروهی فرصت ایجاد نگرشهای مثبت نسبت به مدرسه و دانشگاه و علم را در ذهنهای دانشآموزن و دانشجویان به وجود میآورد و تعامل عاطفی را بین آنها تقویت میکند. هدف اصلی از ارایه و گردآوری این مقاله، بررسی و شناساندن بهتر روش تدریس در گروههای کوچک یا همان تدریس گروهی بود. روش تدریس بحث گروهی از دسته روش های تدریسی دانش آموز معلم است که در مقایسه با روش تدریس سخنرانی که معلممحور است بسیار شیوه مفیدی برای تدریس میباشدکه باعت افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس میشود که برای دانشآموزن بسیار مهم است. دراین مقاله از روش کتاب خوانی و میدانی اهمیت تدریس گروهی، ویژگیهای بحث گروهی، وظایف شاگردان و معلمان در بحث گروهی مورد بررسی قرار گرفته در نتیجه استفاده از این روش باعث فعال شدن کلیه دانشآموزان کلاس و به کار افتادن قوه تفکر و تعقل دانشآموزان میشود و این الگو به طرز موثری به بهبود وضع آموزشی کشور کمک میکند.نتیجهگیری: تدریس گروهی، دانشآموزن را با مشکلاتی که در بزرگسالی بر سر راه زندگی اجتماعی آنها وجود دارد، آشنا میکند و راه مقابله و برطرف کردن مشکلات را به آنان میآموزد. در واقع این نوع آموزش، تمرینی کوچک برای رسیدن به زندگی اجتماعی بهتر است. در جریان کار گروهی، فراگیر علاوه بر تجربه اندوزی در تقسیم کار و مسولیت، تجربیاتی نیز در زمینه مدیریت و سازماندهی فعالیتها به دست میآورد. شرکت در کار و بحث گروهی باعث یادگیری عمیقتر و ماندگارتر میشود.