چکیده:
قبل از هر نمازی وضوء برای آن نماز شرط است . از جمله واجبات وضوء رعایت موالات در آن است . در تفسیر از موالات و چیستی آن عمدتا در کتب فقهی دو تفسیر متفاوت مطرح گردیده است . تفسیر موالات به متابعت در غسل منسوب به متقدمین فقهاست . ادله ی مطرح شده برای این نظر غالبا ادله ی اصولی است که به بحث صیغه امر و دلالت آن بر فور و تراخی به صورت لحاظ قیدیت برای صیغه مربوطه است اما با این حال این مبنای اصولی در نظر فقهای متاخر دارای اشکال و مناقشه است . در این نوشتار ادله این اعلام به صورت مختصر مطرح شده است و ابتدا آیه وجوب وضوء و سپس دو آیه «سارعوا الی مغفرة من ربکم » و «فاستبقوا الخیرات » و در ادامه یک دلیل عقلی که از ادله ی فقهای متاخر است مورد بررسی قرار گرفته است و پس از بررسی و نقد مجموع دلایل ، علت عدول فقهای متاخر به تفسیری جدید و حکم به بطلان وضو عند الجفاف بیان گردیده است .
خلاصه ماشینی:
در اين نوشتار ادله اين اعلام به صورت مختصر مطرح شده است و ابتدا آيه وجوب وضوء و سپس دو آيه «سارعوا إلي مغفرة من ربکم » و «فاستبقوا الخيرات » و در ادامه يک دليل عقلي که از ادله ي فقهاي متأخر است مورد بررسي قرار گرفته است و پس از بررسي و نقد مجموع دلايل ، علت عدول فقهاي متأخر به تفسيري جديد و حکم به بطلان وضو عند الجفاف بيان گرديده است .
علامه حلي همچنين در کتاب مختلف اختيار خود را در تفسير موالات به اين صورت بيان ميکنند: علماء شيعه در وجوب موالات هيچ اختلافي ندارند ولي در تفسير آن اختلاف وجود دارد که حق مطلب متابعت در غسل است به علت امر موجود در آيه ٦ سوره ي مائده چرا که اولا امر اقتضاي فور دارد و ثانيا مطابق با احتياط است و همچنين فوريت در امر را ميتوان از آيه ١٣٣ آل عمران و آيه ١٤٨ سوره بقره استفاده 2 کرد.
در آيه اشکالي بر قائلين به فور مطرح است چنانچه شهيد ثاني ذيل همين مبحث در کتاب روض الجنان ٢ و صاحب کتاب المقدمات و التنبيهات في شرح اصول الفقه به آن اشاره کرده اند: بر فرض اينکه آيه دلالت بر وجوب مسارعت کند تنها بر وجوب مسارعتي ميکند که در ظرف معصيت است ؛ چرا که مکلف در صورت اطاعت ، مغفرت براي او حاصل است ، پس اين وجوب به خاطر استحاله تحصيل حاصل نميتواند ناظر به مکلفي که مطيع است باشد؛ در نتيجه شامل فرد عاصي و گناهکار 3 است .