چکیده:
این تحقیق با هدف تعیین تجارب زیسته روان شناسان از کاربرد ذهن آگاهی بوده است. روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناختی و حوزه تحقیق شامل 14 نفر از روان شناسان و متخصصان حوزههای مختلف شغلی بوده است و از روش گلوله برفی برای انتخاب نمونه تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شده است و ابزار تحقیق مصاحبه نیمه سازمان یافته بود که روایی و پایایی آن توسط اساتید تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد نظام مقوله بندی قیاسی با انجام کدگذاری باز، موضوعی و محوری استفاده شده است که پس از کدگذاری تعدا 326 مقوله و کد مفهوم استخراج گردید سپس آن کد مفاهیم استخراج شده براساس سوالات تحقیق دسته بندی شدند.
یافتهها نشان داد که تجارب زیسته روان شناسان و متخصصان از ذهن آگاهی شامل کسب رضایت درونی با مشاهده خود بعنوان ناظر، بهبود در کمیت و کیفیت کارها، کنترل هیجانات، شناخت من ذهنی توجه به حواس، تمرکز بر الگوهای ذهنی، مشاهده و شناخت هم هویت شدگیها، تمرکززدایی برای رهایی از ذهن، بالارفتن انعطاف درونی در برابر اتفاقات، اهمیت دادن و توجه به خود وجودی، بهبود مهارتهای ارتباطی، بهبود کیفیت نگرش نسبت به انسانها و موجودات، مشاهده موانع بیرونی، احساس رضایت درونی، انجام تمرینات یوگا، توجه و مراقبت از جسم، مشاهده موانع درونی، افزایش سطح آگاهی میباشد و کاربردهای آن نیز شامل افزایش انعطاف درونی در برابر اتفاقات، پرورش بعد هیجانی مثبت شناخت عمیق تر ذات الهی، رسیدن به صلح درونی، مدیریت خود، آرام سازی خود، افزایش رضایت درونی میباشد.
This research aimed to determine the lived experiences of psychologists from the application of mindfulness. The qualitative research method is phenomenological and the field of research included 14 psychologists and specialists from different fields of work, and the snowball method was used to select the sample until reaching theoretical saturation, and the research tool was a semi-structured interview, which was valid and Its reliability was confirmed by the professors. In order to analyze the data, the qualitative content analysis method with the analogical categorization system approach was used by performing open, thematic and central coding, after coding, 326 categories and concept codes were extracted, then those concepts codes were extracted based on the research questions of the category. became
The findings showed that the lived experiences of psychologists and experts from mindfulness include gaining inner satisfaction by observing oneself as an observer, improving the quantity and quality of work, controlling emotions, knowing the mental self, paying attention to the senses, focusing on mental patterns, observing and knowing each other. Identities, decentralization to get rid of the mind, increase inner flexibility in the face of events, giving importance and attention to the existence itself, improving communication skills, improving the quality of attitude towards people and creatures, observing external obstacles, feeling inner satisfaction, doing exercises Yoga, paying attention and taking care of the body, observing internal obstacles, increasing the level of awareness, and its applications include increasing internal flexibility against events, cultivating the positive emotional dimension of deeper knowledge of the divine nature, achieving inner peace, self-management, self-soothing, It increases internal satisfaction.
خلاصه ماشینی:
تجارب زیسته روانشناسان در بکارگیری ذهن آگاهی (یک مطالعه پدیدارشناختی) Psychologists' lived experiences in applying mindfulness (a phenomenological study) ساقی پاکروان ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران.
روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناختی و حوزه تحقیق شامل 14 نفر از روان شناسان و متخصصان حوزه های مختلف شغلی بوده است و از روش گلوله برفی برای انتخاب نمونه تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شده است و ابزار تحقیق مصاحبه نیمه سازمان یافته بود که روایی و پایایی آن توسط اساتید تایید شد.
یافته ها نشان داد که تجارب زیسته روان شناسان و متخصصان از ذهن آگاهی شامل کسب رضایت درونی با مشاهده خود بعنوان ناظر،بهبود در کمیت و کیفیت کارها، کنترل هیجانات، شناخت من ذهنی توجه به حواس ، تمرکز بر الگوهای ذهنی، مشاهده و شناخت هم هویت شدگی ها، تمرکززدایی برای رهایی از ذهن، بالارفتن انعطاف درونی در برابر اتفاقات، اهمیت دادن و توجه به خود وجودی، بهبود مهارت های ارتباطی، بهبود کیفیت نگرش نسبت به انسان ها و موجودات، مشاهده موانع بیرونی، احساس رضایت درونی، انجام تمرینات یوگا، توجه و مراقبت از جسم، مشاهده موانع درونی، افزایش سطح آگاهی می باشد و کاربردهای آن نیز شامل افزایش انعطاف درونی در برابر اتفاقات، پرورش بعد هیجانی مثبت شناخت عمیق تر ذات الهی، رسیدن به صلح درونی، مدیریت خود، آرام سازی خود، افزایش رضایت درونی می باشد.