چکیده:
فضاهای آموزشی که نهادی برای تعلیم و تربیت دانشآموزان هستند نیازمند محیطی است که بتوانند احساس امنیت و تعلق خاطر، آرامش و تمرکز را جهت بهبود کیفیت تحصیل فراهم نمایند و در عین حال محیطی پویا و شاداب را در بر داشته باشند تا بتواند به هیجانات و دیگر نیازهای مخاطبین آموزش پاسخ دهند. لذا در محیطهای آموزشی می توان پیشبرد آموزش و پرورش را حول سه محور اصلی شامل دانشآموزان و معلمین، فرآیند یادگیری و محیط ساخته شده مشخص نمود. مساله آموزش و یادگیری تحت تاثیر فضایی که در آن ارائه می شود نیازمند بستر مناسبی است که عوامل و شرایط محیطی مطلوب در آن فراهم شده باشد. هدف از این پژوهش مطالعه و ارائه راهکارهایی پیرامون عناصر محیطی تاثیرگذار بر بهبود کیفیت یادگیری فراگیران در محیطهای آموزشی میباشد. چرا که اگر طراحان و معماران این راهکارها را در بخشهای مختلف طراحی و اجرای اینگونه ساختمانها رعایت نمایند میتوان علاوه بر افزایش کیفیت یادگیری باعث ایجاد شوق و اشتیاق در دانشآموزان و جذب هرچه بیشتر آنها به مساله آموزش و پرورش شد. در این پژوهش سعی شده است مولفههای محیطی که بالاترین نرخ تاثیرگذاری در کیفیت آموزش و یادگیری را دارند (نور،رنگ،تهویه، صوت و فضای سبز) مورد بررسی قرار گرفته شود. این مقاله با توجه به موضوع و ماهیت آن، از نوع مطالعات کاربردی بوده و به روش توصیفی_تحلیلی انجام گرفته است. کلیه دادههای تحقیق به روش گردآوری کتابخانه ای_اسنادی میباشد و برخی از راهکارها با تحلیل و بررسی نمونههای موردی ساختمانهای آموزشی که با رویکرد تاثیر مثبت عوامل محیطی ساخته شدهاند ارائه شده است. در انتها این نتیجه حاصل شد که میتوان با رعایت راهکارهای موثر محیطی در طراحی و اجرای ساختمانهای با عملکرد آموزشی باعث تقویت و افزایش سطح یادگیری در کاربران فضاهای آموزشی شد.