چکیده:
برای اولین بار در سال 1946 در قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد مسئله دستیابی و دسترسی به اطلاعات به عنوان یک حق بنیادین بشری صورت قانونی پیدا کرده و مورد بحث قرار گرفت. شیوع ویروس کرونا برای نخستین بار در ووهان چـین در اوایـل دسـامبر 2019 گـزارش گردید و به تدریج تمام جهان را در بر گرفت. در زمان حاضر که اغلب کشورهای دنیا گرفتار بیماری کرونا هستند، حق همه شهروندان است که از اطلاعات مربوط به پیدایش و شیوع این ویروس آگاه باشند. در صورت اثبات این امر که دولت چین در عدم اطلاع رسانی به موقع این موضوع به هر دلیلی کوتاهی کرده باشد میتواند برای دولت چین مسئولیت بین المللی ایجاد کند. با توجه به این که در این دوره زمانی که ویروس کرونا به عنوان یک موضوع بین المللی مورد بحث است میتواند حق حیات و امنیت زندگی افراد زیادی را تهدید کرده و در معرض خطر قرار دهد پرداختن به تکلیف دولتها در اطلاع رسانی راجع به پاندمی و نیز تبیین محدودیتهای قانونی و موجه آن ضرور یبه نظر میرسد بنابراین پرسش اصلی در این پژوهش، بررسی چگونگی تعهدات دولتها در مورد اطلاعرسانی شیوع ویروس کرونا است. در نوشتار حاضر با روش توصیفی و کتابخانهای به بررسی تعهدات حقوق بشری دولتها در دوران کرونا با تاکید بر حق اطلاع رسانی پرداخته شده است.
For the first time in 1946, in the resolution of the United Nations General Assembly, the issue of obtaining and accessing information as a fundamental human right was legalized and discussed. The spread of corona virus was reported for the first time in Wuhan, China, in early December 2019, and it gradually covered the whole world. At the present time, when most of the countries of the world are affected by the corona disease, it is the right of all citizens to be aware of the information related to the origin and spread of this virus. If it can be proven that the Chinese government failed to notify this matter in time for any reason, it can create international responsibility for the Chinese government. , it can threaten the right to life and the security of life of many people and put them at risk, governments cannot, for various reasons such as public order and national security prevent the notification of this disease, because in this case, the issue of national security and public order is in conflict with access to information related to public health and the right to life of humans, it is obvious that priority should be given to the right to human life and maintaining public health. In this article, with a descriptive and library method, the human rights obligations of the governments during the Corona era have been investigated with an emphasis on the right to information.
خلاصه ماشینی:
تعهـدات حقـوق بشـري دولت هـا در دوران کرونـا بـا تأکيد بـر حـق اطلاع رسـاني مجتبي انصاريان * سهيلا کوشا ** روح اله شيخ دزفولي*** چکيده مسـئله دســت يابي و دسترسـي بــه اطلاعــات بـه عنــوان يــک حـق بنياديــن بشــري بــراي اوليـن بـار در سـال ١٩٤٦ در قطع نامـه مجمـع عمومـي سـازمان ملـل متحـد، صـورت قانونـي پيـدا کـرد.
در ايـن دوره زمانـي کـه ويـروس کرونـا بـه عنـوان يـک موضـوع بين المللي مـورد بحث اسـت و ميتواند حـق حيـات و امنيـت زندگـي افراد زيـادي را تهديد کنـد و به خطر انـدازد، پرداختن بـه تکليف دولت ها در اطلاع رسـاني راجـع بـه پاندمـي و تبييـن محدوديت هاي قانونـي و موجه آن ، ضروري به نظر ميرسـد.
در ايـن راسـتا، هـدف پژوهـش حاضـر، پاسـخ گويي بـه ايـن پرسـش اصلـي اسـت کـه تعهـدات حقــوق بشــري دولت هــا در دوران کرونــا بــا تأکيــد بــر حــق اطلاع رســاني چگونــه قابــل ارزيابــي اســت ؟ روش تحقيــق در ايــن پژوهــش از نــوع توصيفــي ـ تحليلــي اســت و در گــردآوري منابــع از روش کتاب خانــه اي اســتفاده شــده اســت .
١ ســازمان هاي بين المللــي و منطقــه اي از طريــق همــکاري بــا دولت هــا، تبــادل صحيــح اطلاعــات ، ايجـاد شـفافيت ، آگاهيدهـي عمومـي بـراي تضميـن حـق بـر سـلامت در چارچـوب اسـناد بين المللـي حقــوق بشــري، کنشــگري توان منــد بــراي تضميــن حــق بــر ســلامت در مقابلــه بــا شــيوع ويــروس کرونـا در نظـام حقـوق بين الملـل بشـر هسـتند.