چکیده:
منطقه مَکُران از میناب تا گواتر بیش از 777 کیلومترمربع است. این منطقه به لحاظ ظرفیت های اقتصادی دارای سه سطح ملی، منطقهای و بین المللی است. تسلط این منطقه بر یکی از مهمترین و استراتژیک ترین راه های آبی جهان، از یکسو به عنوان یک مسیر ترانزیتی و اقتصادی برای کشورهای چین، هند، افغانستان و منطقه آسیای مرکزی، دارای ظرفیت های فراوان در زمینه صنایع شیلاتی، گردشگری و دریایی است و از سوی دیگر به لحاظ جغرافیایی دارای یک موقعیت ژئوپولیتیک مهم است که موجب مزیت های داخلی، منطقه ای و بینالمللی برای ایران می تواند باشد. سواحل مَکُران، این امکان را دارد که با بهره گیری از پتانسیل دریای عمان، موقعیت ژئوپلیتیکی و زیست بوم ویژه منطقه، موتور محرکه توسعه سرمایه گذاری در نیمه شرقی کشور شود. باتوجه به وجود پتانسیل و ظرفیت های ویژه توسعه سواحل مکران مسئله اصلی این مقاله عدم توسعه یافتگی و معضل اقتصادی و معیشتی مردم منطقه سواحل مکران می باشد. براین اساس پژوهش فوق با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که علیرغم ظرفیت های سواحل مکران برای توسعه، مهمترین عوامل توسعه نیافتگی این منطقه چه می باشد؟ در پاسخ به این پرسش، باید گفت ترکیبی از عوامل داخلی مانند سیستم سیاسی بسیط و تمرکز گرای حاکم بر کشور، وابستگی دولت به اقتصاد نفتی که باعث عدم توجه به مناطق غیرنفتی شده، عدم وجود برنامه ریزی بلند مدت توسعه ای و به تبع آن عدم توجه به نیروهای مستعد بومی منطقه و.... از مهمترین عوامل توسعه نیافتگی سواحل مکران می باشند.
خلاصه ماشینی:
براین اساس پژوهش فوق با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که علیرغم ظرفیتهاي سواحل مکران براي توسعه، مهمترین عوامل توسعه نیافتگی این منطقه چه میباشد؟ در پاسخ به این پرسش، باید گفت ترکیبی از عوامل داخلی مانند سیستم سیاسی بسیط و تمرکز گرای حاکم بر کشور، وابستگی دولت به اقتصاد نفتی که باعث عدم توجه به مناطق غیرنفتی شده، عدم وجود برنامه ریزي بلند مدت توسعه اي و به تبع آن عدم توجه به نیروهای مستعد بومی منطقه و....
براین اساس پژوهش فوق با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که علیرغم ظرفیتهاي سواحل مکران براي توسعه، مهمترین عوامل توسعه نیافتگی این منطقه چه میباشد؟ در پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح است که ترکیبی از عوامل داخلی مانند سیستم سیاسی بسیط و تمرکزگرای حاکم بر کشور، وابستگی دولت به اقتصاد نفتی که باعث عدم توجه به مناطق غیرنفتی شده، عدم وجود برنامه ریزي بلند مدت توسعهاي و به تبع آن عدم توجه به نیروهای مستعد بومی منطقه، عوامل منطقهای مانند حضور طالبان و نیروهاي تروریستی در افغانستان و پاکستان و تحریمهای غرب علیه ایران که منجر به کاهش سرمایه گذاري خارجی در این منطقه شده از مهمترین عوامل توسعه نیافتگی سواحل مکران میباشند.
با توجه به ویژگیهای ژئوپولیتیک منطقه و درک این شرایط که منطقه از نظر قومی- مذهبی تا حدودی از بدنه کشور مجزاست و دارای عقبه برون مرزی نیز میباشد و فاصله جغرافیایی نیز آن را تشدید کرده است؛ در این پژوهش توسعه نیافتگی سواحل مکران با تاکید بر سه عامل محلی، ملی و بینالمللی مورد بررسی قرار گرفته است تا از درون آن چارچوبی برای برون رفت از وضعیت فعلی فراهم شود.