چکیده:
پژوهش حاضر سعی داشته با استمداد از رهیافت گفتمانی به تبیین رفتار رایدهی مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری بپردازد. لذا سوال اصلی پژوهش «چرایی پیروزی یک گفتمان انتخاباتی» یا پرسش از الزامات و ویژگیهای گفتمان برتر انتخاباتی بودهاست. پاسخ به این پرسش به کمک چارچوب تحلیلی برگرفته از نظریه گفتمان لاکلاو و نظریه تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف و با الهاماتی از نظریات رفتار رایدهی انجام گرفته است. سپس سعی شده با استمداد از این چارچوب تحلیلی و در قالب موردپژوهی به تبیین چرایی پیروزی گفتمان گفتمان اعتدال در انتخابات سال 96پرداخته شود. به زعم نگارنده روحانی توانست پیروز انتخابات 96 گردد به این دلیل که اوّلا سازه زبانی و گفتمانی بهتری را برساخته بود. بویژه آنکه گفتمان روحانی نسبت به رقبا، وجه استعاری و بعد ابتکاری قویتری داشته، زنجیره هم ارزی وسیعتری را تشکیل داده و توان برجستهسازی و بهحاشیهرانی قویتری داشت. ثانیا به بهترین وجه از بافت جهت تقویت گفتمان خود استفاده نمود و ثالثا از عوامل غیرگفتمانی از جمله کنشورزی سیاسی مناسب، اختیارات دولتی و ظرفیت شبکههای اجتماعی مجازی در جهت پیروزی خود استفاده نمود.
The requirements and characteristics of a superior electional discourse: (case study: 2017 presidential election)Voting behavior and the reason why a candidate win an election has always been a notable subject in social studies, particularly political sociology. Thus, with respect to discourse analysis and case study of 2017 presidential election, present research seeks to explain this important issue in Iran. In this research, first we have discussed the theoretical frameworks and then based on this framework, the reason for the victory of Rouhani's discourse –moderation discourse- have been explained. I believe that the reason for the Rouhani's victory is that first he created a more proper discourse. Secondly, he made the best use of context in order to reinforce his discourse. And thirdly, he used non-discourse factors such as a proper political activism, public authorities and social networks. Key words: election discours, 12th presidential election, Inter-discourse factors, context, non-discourse factors