چکیده:
پیامبر حق است و پیروی از از او موجب بیداری انسان ها و رسیدن به کمالات انسانی می باشد. تفاسیری از این قبیل در اشعار مولوی او را غایت آفرینش و مظهر انسان کامل نشان داده است. مکتب و طریقت مولانا بدون وازه عشق هرگز معنا پیدا نمی کند و این عشق باید توام با عشق پیامبر باشد. این عشق دنباله رو عشق الهی و عرفان است و غایت هدف مولانا در همین نکته نهفته است. این مقاله به صورت توصیفی – . باید توجه کرد که تصویر این شخصیت الهی در اشعار مولوی با توجه به آیات قرآنی با معجزاتش تکمیل می شود. از جمله سائل نوازی ،تقرب به حق ،واسطه ی خداو وخلق خدا بودن، هدایتگری پیامبر(ص) مواردی هستند که در پرتو تفاسیر قرآنی در اشعار مولانا جلوه یافته اند. در نظر مولوی تنها پذیرش آیات الهی از جمله آیات مرتبط با پیامبر (ص) کافی نیست بلکه باید در پرتو این آیات و معرفت الهی به معجزات پیامبران از جمله معجزات پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد. باید توجه داشت که سیره و شخصیت حضرت محمد (ص) چراغ مسیر عارف بوده و معجزات ایشان همانند دژ مستحکمی است که عارف را از مخاطرات مصون می سازد. از دیدگاه مولوی معجزه خواست و تقدیر الهی است که به پیامبران از جمله پیامبر اکرم(ص) به جهت شخصیت آنان عطا شده است.
The Prophet is the truth and following him awakens human beings and achieves human perfection. Such interpretations in Rumi's poems have shown him to be the end of creation and the manifestation of the perfect man. Rumi's school and way of life will never find meaning without love, and this love must be accompanied by the love of the Prophet. This love is a continuation of divine love and mysticism, and the goal of Rumi lies in this point.. Rumi considers the attainment of perfection and knowledge as well as happiness in following the Prophet and continuing his path. It should be noted that the image of this divine figure in Rumi's poems is completed with his miracles according to Quranic verses. Among the hospitality, nearness to the truth, intercession of God and God's creation, guidance of the Prophet are some of the things that have appeared in the light of Quranic interpretations in Rumi's poems. According to Rumi, it is not enough to accept the divine verses, including the verses related to the Prophet , but in the light of these verses and divine knowledge, one must believe in the miracles of the prophets, including the miracles of the Holy Prophet . It should be noted that the character of Prophet Mohammad is the beacon of the mystic and his miracles are like a stronghold that protects the mystic from danger.
خلاصه ماشینی:
فحواي اشعار مولوي با آن شور معنوي نويسنده مقاله را بر آن داشت که درباره شخصيت پيامبر(ص ) در مثنوي در پرتو آيات قرآني تحقيقي انجام دهد و نشان دهد که مولانا بر خلاف اظهارات غرض ورزانه نه تنها اهل دين بوده بلکه پيامبر(ص) اين دين را نعت و ستايش نموده و اگر هم صوفي گري در پيش گرفته ، در پرتو اسلام و قرآن بوده و عشق و عرفان الهي را راهي براي وصال به خدا دانسته و پيامبر اکرم (ص) را وسيله رسيدن به اين عشق و عرفان مي داند.
فحواي اشعار مولوي با آن شور معنوي نويسنده مقاله را بر آن داشت که درباره شخصيت پيامبر(ص ) در مثنوي در پرتو آيات قرآني تحقيقي انجام دهد و نشان دهد که مولانا بر خلاف اظهارات غرض ورزانه نه تنها اهل دين بوده بلکه پيامبر(ص) اين دين را نعت و ستايش نموده و اگر هم صوفي گري در پيش گرفته ، در پرتو اسلام و قرآن بوده و عشق و عرفان الهي را راهي براي وصال به خدا دانسته و پيامبر اکرم (ص) را وسيله رسيدن به اين عشق و عرفان مي داند.
لذا با بررسي مثنوي و علي الخصوص اشعار قرآني مولانا در مورد پيامبر(ص ) و کتب تفسير در ارتباط با اين موضوع ، مي توان گفت که سبک مثنوي، سبک قرآن است و از داستاني به داستاني ديگر ميرود و گاهي اشعار حکايت هاي اصلي بيشتر ميشود.