چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف تعیین رابطه دینداری اسلامی و مشارکت سیاسی درانتخابات ریاست جمهوری (1400)جمهوری اسلامی ایران در بین دانشجویان دانشگاه ولایت ایرانشهر انجام گردیده است.روش شناسی: پژوهش به روش پیمایشی تحلیلی انجام شده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه ولایت ایرانشهردرسال تحصیلی1401- 1400به تعداد 3000 نفر است که طبق جدول مورگان تعداد341 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدندکه به پرسشنامه ها پاسخ داده اند. پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه دینداری محقق ساخته و پرسشنامه مشارکت سیاسی محقق ساخته است.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که دینداری اسلامی با مشارکت سیاسی دارای رابطه مستقیم، مثبت و قوی است ؛ به عبارت دیگر هر چقدر دینداری فرد بالاتر باشد مشارکت سیاسی او نیز افزایش می یابد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر رابطه معنی دار دینداری و مشارکت سیاسی، استفاده از این پتانسیل قوی یعنی دین برای افزایش مشارکت سیاسی، عاملی است که باید مورد توجه دانشگاه ها قرار گیرد.
Objective: This study was conducted to determine the relationship between Islamic religiosity and political participation in the presidential elections (1400) of the Islamic Republic of Iran among students of Iranshahr University.Methodology: The research was conducted by analytical survey method and its statistical population includes all students of Iranshahr University in the academic year 1401-1400 in the number of 3000 people. According to Morgan's table, 341 students were selected as the sample who answered the questionnaires. The questionnaires used in the research were researcher-made religiosity questionnaire and researcher-made political participation questionnaire.Findings: The results showed that Islamic religiosity has a direct, positive and strong relationship with political participation; In other words, the higher a person's religiosity, the higher his political participation.Conclusion: According to the research findings on the significant relationship between religiosity and political participation, the use of this strong potential, ie religion to increase political participation, is a factor that should be considered by universities.
خلاصه ماشینی:
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مبني بر رابطه معني دار دينداري و مشارکت سياسي، استفاده از اين پتانسيل قوي يعني دين براي افزايش مشارکت سياسي، عاملي است که بايد مورد توجه دانشگاه ها قرار گيرد.
فرضيه پژوهش فرضيه اصلي بين دينداري اسلامي و مشارکت سياسي دانشجويان دانشگاه ارتباط ولايت ايرانشهر معناداراي وجود دارد.
فرضيه هاي فرعي فرضيه ١ :بين ايمان با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
فرضيه ١ :بين ايمان با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
فرضيه ٢ :بين احساس کمک به جامعه با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
فرضيه ٢ :بين احساس کمک به جامعه با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
٤ است چون اين مقدار بزرگتر از ١/٩٦ است بنابراين فرضيه تحقيق تاييد مي شود بنابراين رابطه معني دار مستقيمي بين دو متغيير وجود دارد و با توجه به ضريب همبستگي که برابر ٠/٤٣ است اين مقدار بين ٠,٣٠ تا ٠,٦٠ است بنابراين مشخص است که احساس کمک به جامعه تاثير خوبي بر مشارکت سياسي دارد .
فرضيه ٣ :بين فضائل معنوي با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
فرضيه ٤ :بين احساس نظارت الهي با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.
فرضيه ٤ :بين دينداري با مشارکت سياسي در دانشگاه ولايت ايرانشهر رابطه مستقيم معني داري وجود دارد.