چکیده:
تحریف قرآن کریم، موضوعی است که از قرون اولیه تا دوران معاصر بخصوص دوران پس از غیبت امام زمان همواره مطرح بوده است و یکی از موضوعات اصلی در علوم قرآن وعلم کلام به شمار میرود. در این زمینه تاکنون کتابها و تالیفات بسیاری نگاشته شده و همچنان نیز محل مناقشه بسیاری از علمای کلام و اهل حدیث و فرق گوناگون اسلام است. در متون روایی شیعه نیز روایاتی وجود دارد که برخی ازدانشمندان اسلامی از این گونه روایات تصور تحریف کردهاند. به نظر میرسد مهمترین عاملی که میتواند به این مناقشات پایان دهد، استفاده از خود قرآن کریم در پاسخ گویی به این موضوع است. در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانهای و تحلیل واژگان در صدد تبیین "ماانزل" و "مانزل" در قرآن کریم هستیم که با استفاده از آن به اثبات موضوع عدم تحریف قرآن کریم پی خواهیم برد. از نتایج این مقاله این است که قدرت تبیین پیامبر به واسطه در اختیار داشتن مجموعه کامل علم قرآن است، که به صورت دفعی بر ایشان نازل شده است (ماانزل) «مانزّل» را تبیین میکند. همچنین به مناسب بحث واژههای تدبر وتبیین وتفسیر را نیز از نگاه قرآن میکاویم. اهل بیت نیز، علاوه بر اینکه وارث علوم نبوی هستند، به دلیل اینکه از طهارت مطلقه برخوردارند، به «کتاب مکنون» که اصل و حقیقت قرآن است دسترسی دارند، از این رو تیببن وتفسیر همانند پیامبر به ایشان هم واگذارشده است.
خلاصه ماشینی:
با این وجود، تحقیقی جامع در خصوص جمع دلالی روایاتی كه از آن برداشت تحریف قرآن شده است (كه از لحاظ تعداد، قابل توجه و از لحاظ سند قابل دفاع هستند و حتی این روایات در كتب معتبری مانند اصول كافی نیز نقل شدهاند) با آیات و روایات نفی كننده تحریف، وجود ندارد.
11 رویكرد دوم: این رویكرد كه به بیان تحریف لفظی به نقیصه در قرآن میپردازد، دركتاب «فَصْلُ الْخِطاب فی تَحریفِ کِتابِ رَبّ الْاَرباب» نوشته میرزا حسین نوری ذكرشده است كه نویسنده در این کتاب مدعی است، برخی آیاتی که از جانب خداوند بر پیامبر (ص) نازل شده، در قرآنی که در دسترس است موجود نیست و آن آیات بنا به مصالحی نزد معصومین است.
توجه به نظام تصدیقی آیات، برگرفته از آیه بیست و سوم سوره مباركه زمر است كه میفرماید: «اللّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِی تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللهِ ذلِكَ هُدَى اللّهِ یهْدی بِهِ مَنْ یشاءُ وَ مَنْ یضْلِلِ اللهُ فَما لَهُ مِنْ هاد» 1 (زمر: 23).
وحی تبیینی، توضیحاتی است که رسول خدا به دنبال وظیفه تبیین که خداوند به عهده ایشان نهاده است، برای آیات قرآن بیان فرمودهاند كه تعدادی از آنها در قالب روایات به دست ما رسیده است.
این هدایت توسط وحی كه بر رسول خدا نازل شده است صورت میپذیرد.
اگر پیامبر و عترت ایشان بسیاری از آیات قرآن را تفسیر کردهاند، تفسیرشان در مقام تبیین بوده است.