چکیده:
اندرو ریپین از دانشمندان مشهور غربی بود که مطالعات قرآنی و تفسیری ایشان تاثیر بهسزایی در مطالعات قرآنی غرب داشته است. تالیف کتب و مقالات بسیاری در حوزه علوم قرآنی، تفسیر و حدیث از او برجای مانده است. با توجه به اینکه مبانی محقق در روش او تاثیر بهسزایی میگذارد و موجب سوگیریهای خاصی در آثارش میشود، در این نوشتار مبانی مطالعات قرآنی ریپین موردتوجه قرار گرفت. در مطالعات قرآنی ریپین باور به گزارههایی از قبیل اینکه قرآن کریم دو قرن بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) تدوین شده است، قرآن از عهدین اخذ شده است، قرآن در محیط فرقهای نوشته شده است، قرآن از تمدن بینالنهرین گرفته شده است و همچنین برخی مفاهیم قرآن استعاری است، موجب شده ریپین مسیر مطالعاتی خود را در جهت اثبات این مبانی و پیش فرضهایش قرار دهد که در این نوشتار در آثارش نشان داده میشود.
Andrew Rippin was one of the famous Western scholars whose Qur'anic and interpretive studies have had a great impact on Western Qur'anic studies. He has authored many books and articles in the field of Quranic sciences, commentary and hadith. Considering that the researcher's principles have a great effect on his method and cause certain biases in his works, in this article, the principles of Ripin Qur'anic studies were considered. In the Qur'anic studies, Ripin believes in propositions such as that the Holy Qur'an was compiled two centuries after the death of the Holy Prophet (PBUH), that the Qur'an was taken from the Testaments, that the Qur'an was written in a sectarian environment, that the Qur'an was taken from Mesopotamian civilization. Some concepts of the Qur'an are metaphorical, which has led Ripin to study in order to prove these principles and assumptions, which are shown in his works in this article.
خلاصه ماشینی:
در مطالعات قرآني ريپين باور به گزاره هايي از قبيل اينکه قرآن کريم دو قرن بعد از رحلت پيامبر اکرم (ص ) تدوين شده است ، قرآن از عهدين أخذ شده است ، قرآن در محيط فرقه اي نوشته شده است ، قرآن از تمدن بين النهرين گرفته شده است و همچنين برخي مفاهيم قرآن استعاري است ، موجب شده ريپين مسير مطالعاتي خود را در جهت اثبات اين مباني و پيش فرض هايش قرار دهد که در اين نوشتار در آثارش نشان داده ميشود.
در اينجا بايد به منظور ريپين از نحوه شکل گيري قرآن اشاره کرد که باز هم اشاره به نظريه ونزبرو دارد، که معتقد است قرآن دو قرن بعد از پيامبر اکرم (ص ) شکل گرفته است و در اين فرضيه مسلمانان از زبان هاي مختلف در نگارش قرآن استفاده کرده اند.
در همين مقاله ريپين وقتي به بررسي عبارت قرآني «من أسلم وجهه لله » (بقره : ١١٢/٢) ميرسد و بيان ميکند که برخي گفته اند اين عبارت و اصطلاح در ميان عرب جاهلي مرسوم بوده است و قرآن از آنها اقتباس کرده است ، ولي به نظر من اين عبارت ريشه در نظام حاکم و رعيت و پادشاهي دارد که رعيت را در نزد حاکم حاضر ميکردند و او سر به زير ميانداخت و حتي چشمش را نيز به حاکم نميدوخت بلکه آن را به زير ميانداخت (١٥١ :٢٠٠٠ ,Rippin).
“The Exegetical Genre asbāb al-nuzūl: a Bibliographical and Terminological Survey”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, 1-15.