چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناخت میزان اثربخشی فناوری اطلاعات و ارتباطات در موفقیت و ارتقاء کارکنان سازمان تامین اجتماعی شهرستان ساری، انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع زمینه یابی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی در سال 1394 به تعداد 500 نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان، تعداد 217 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شد. ابزار اندازهگیری دادهها شامل پرسشنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصان از جمله استاد راهنما تایید شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامههای فناوری اطلاعات و ارتباطات برابر 88/0 و موفقیت و ارتقاء برابر 87/0 محاسبه شد که نشان داد پرسشنامهها از پایایی مناسب و مطلوبی برخوردار هستند. روش تجزیه و تحلیل دادهها استفاده از روشهای آمار توصیفی (جداول فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون) از طریق برنامه نرم افزاری SPSS 22 بود. یافتهها نشان داد که فناوری اطلاعات و ارتباطات بر موفقیت کارکنان تاثیر دارد، هم چنین یافتهها نشان داد که فناوری اطلاعات و ارتباطات بر ارتقاء کارکنان تاثیر دارد، به طوری که مقدار این همبستگی 147/0 میباشد. محاسبه ضریب تعیین (0216/0=)، نشان میدهد که 16/2 درصد از تغییرات ارتقاء کارکنان توسط فناوری اطلاعات قابل پیش بینی است.
خلاصه ماشینی:
آکرمن و واندر هورت ٨ (٢٠٠٢) در پژوهشي اعلام کردند که فناوري اطلاعات با عدم تمرکز، رسميت کمتر و تفکيک بيشتر ارتباط دارد و توانايي مدير را بر ادارٔە پيچيدگي 6 - Chang 7 - Camy and Robinson 8 - Akkermans and Vanderhorest 380 سازمان افزايش مي دهد و بازخوردهاي سريع و منسجمي در ارتباط با عملکرد فراهم مي کند و اين امر سبب تسهيل تفويض اختيار به پايين سطوح تر مي شود.
٧- خلاصه نتايج فرضيه هاي تحقيق : در بررسي سوال ١، يافته ها نشان داد که ميزان استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در کارکنان بيشتر از متوسط و در حد مطلوبي است .
در بررسي سوال ٣، يافته ها نشان داد که فناوري اطلاعات و ارتباطات بر موفقيت کارکنان تاثير دارد، نتيجه به دست آمده با نتايج پژوهش هاي ايماني و همکاران (١٣٩٣)، کماليان و همکاران (١٣٩٢)، امي و جباري ظهيرآبادي (١٣٩٠)، خلعتبري و همکاران (١٣٨٩) و بارت و همکاران (٢٠٠٦) هم سو است .
در بررسي سوال ٤، يافته ها نشان داد که فناوري اطلاعات و ارتباطات بر ارتقاء کارکنان تاثير دارد، نتيجه به دست آمده با نتايج پژوهش هاي ايماني و همکاران (١٣٩٣)، شريفي و همکاران (١٣٩٠)، ايزدي و کريمي (١٣٨٧) چانگ (٢٠٠٧) و ريچاردسون و يان ( ٢٠٠٢) هم سو است .
Career success: The effects of human capital, person-environment fit and organizational support.