چکیده:
با گذر زمان وجوه مادی و دنیوی ورزش قهرمانی که «کوبرتن» پایهگذار آن بود، غلبه یافت و در مقابل، روزبهروز از جنبههای معنوی و روحی آن کاسته شد. ورزش قهرمانی نوین با توجه به مبانی انسانشناختی، در سیر تدریجی خود به بیهویتی و ازخودبیگانگی ورزشکاران و از بین رفتن روحیۀ اخلاقی و منش پهلوانی انجامیده است. هدف نهایی ورزشکاران در رویدادهای ورزشی نیز کسب نتیجه به هر قیمت و رسیدن به قهرمانی به هر بهایی شده است. در این نوشتار، با اشارهای به مهمترین مبنای انسانشناختی اسلامی، نقش آنها در شکلدهی به ورزش قهرمانی اسلامپسند بیان شده است. مهمترین مبانی انسانشناختی اسلامی که میتوانند در شکلدهی به ورزش قهرمانی اسلامپسند نقشآفرینی داشته باشند، عبارتاند از: هدفمند بودن خلقت انسان، ترکیب انسان از روح و بدن، اصالت و جاودانگی روح، وجود سرشتی مشترک و فطرتی الهی در همۀ انسانها و مسئولیت انسان در برابر خدا. تحقیق حاضر از جمله تحقیقهای نظری و توسعهای است و اطلاعات و مواد اولیه به روش اسنادی گردآوری شده و به روش استدلال و نه فن آماری، تجزیه و تحلیل عقلانی شده است
The championship sport that Coubertin founded, over time, overcomes its material and worldly aspects, and on the contrary, its spiritual and spiritual aspects are diminishing day by day. Due to its anthropological foundations, the new championship sport has gradually led to the anonymity and alienation of athletes and the loss of morality and heroic character, and the ultimate goal of athletes in sporting events is to achieve results at any cost. And winning the championship at any cost. This article aims to illustrate their role in shaping Islamic championship sports by referring to the most important basis of Islamic anthropology. The most important principles of Islamic anthropology that can play a role in shaping Islamic championship sports are: purposefulness of human creation, human composition of soul and body, originality and immortality of soul, existence of a common nature and divine nature in all human beings. And man's responsibility to God. The present research is of the type of theoretical and developmental researches and the information and raw materials of the analysis have been collected by documentary method and rational analysis has been done by the method of reasoning rather than statistical.
خلاصه ماشینی:
برای تغییر و تحول در این ورزش قهرمانی، لازم است نوع نگاه قانونگذاران، برگزارکنندگان، مجریان، تماشاگران و ورزشکاران عرصۀ ورزش قهرمانی به انسان و کمال او، همچنین سرشت انسان و ابعاد او و آغاز و سرانجام انسان عوض شود؛ بنابراین شناخت دقیق مبانی انسانشناسی اسلامی ناظر به ورزش قهرمانی، نقطۀ آغازی بر دگرگونی اساسی ساختار و محتوای ورزش قهرمانی موجود و حرکت به سمت شکلدهی به «ورزش قهرمانی اسلامپسند» است؛ کاری که تاکنون در هیچ کتاب و مقالهای به آن پرداخته نشده است.
مانند پوریای ولی که میتوانست بهراحتی پهلوان هندی را شکست دهد، اما به خاطر اینکه دل مادر آن پهلوان را نشکند، در آن دیدار خاص مغلوب حریف خود شد (شفیعی سروستانی، 1378، صص 80-79) یا عمل بسیار ارزشی و اخلاقی قایقران کانادایی که در المپیک 1988 سئول (زمانی که آشکارا شانس برتر کسب مدال را داشت) مسابقه را رها کرد تا قایقران دیگری را که دچار مشکل شده بود، نجات دهد (بوچر و اشنایدر، 1387، صص 99-98)؛ بنابراین این دو ورزشکار با رفتار خودشان نشان دادند که برندهشدن و کسب امتیاز نباید هدف نهایی ورزشکاران باشد، بلکه گاهی اوقات باید برای رسیدن به اهداف مهمتر از برد و قهرمانی دست بکشند.
با توجه به این مبنا، باید چند موضوع را رعایت کرد تا ورزش قهرمانی موجود به سمت ورزش قهرمانی اسلامپسند سوق داده شود: الف) پرداختن به بدن و قوای جسمانی، عامل پذیرش سریعتر امور معنوی توسط روح انسان امام خمینی (ره) در جمع ورزشکاران و فرهنگیان بابل فرمودهاند: «آنها که جنبۀ ورزشکاری و مادی را دارند، آنها جوانهایی هستند که قوای جسمیشان به خاطر همین ورزش نشاط و آمادگی پیدا میکند؛ آن وقت روح آنها معنویات و ایمان را زودتر قبول میکند» (خمینی، 1387، ص 316).