چکیده:
از آنجا که رسیدگی به حل و فصل اختلافات نام دامنه در مراجع قضایی، زمان بر و پرهزینه است و از طرف دیگر به دلیل ماهیت فرامرزی اینترنت، ممکن است صلاحیت قضایی چند کشور در رابطه با این دعاوی مطرح گردد، آیکن با همکاری وایپو به ابداع یک شیوه غیر قضایی برای حل اختلافات، اقدام نمود. این اختلافات طبق سیاستنامه متحدالشکل حل اختلافات نام دامنه که حاصل توصیههای وایپو است و به تایید آیکن رسید، مورد رسیدگی قرار میگیرد. همچنین مالک علامت در هر دادگاهی که فکر کند مناسب است میتواند اقامه دعوا کند در حالیکه دارنده نام دامنه فقط میتواند در دادگاه دارای صلاحیت دوجانبه اقامه دعوا نماید. از طرف دیگر عقیده بر ان است که آرایی که توسط داوران طبق سیاستنامه صادر شده ناهماهنگ با سیاستنامه بودهاند؛ برخی از این آراء با ارائه تفسیری غلط از سیاستنامه، قلمروی آن را گسترش دادهاند و برخی بطور کامل قلمروی اعمال آن را نادیده گرفتهاند. در حمایت از رویه غیر قضایی آیکن دولتها تمایل چندانی به دخالت در انها ندارند و در واقع این نوع داوری که توسط یک سازمان غیر دولتی به وجود آمده را رد نخواهد کرد چرا که موضوع آن نیز امور تجاری است و تجربه نشان داده ماهیت آن به گونهای است که یک نهاد غیر قضایی، نهاد مناسبی برای حل اختلافات مربوط به آن است. بنابراین دولتها اداره و حل و فصل مربوط به این اختلافات را مخالف حاکمیت خود نمیدانند و به نظر نمیرسد که نفع عمومیای در آن متصور بدانند. پس میتوان راهحل آیکن را طریقی سریع و ساده برای حل اختلافات نام دامنه دانست به ویژه که رویۀ آیکن مراجعه به دادگاههای ملی را نیز برای حل این نوع اختلافات ممنوع نکرده است و طبق سیاستنامه در مراکزی صورت میگیرد که دارای عنوان موسسه داوری و میانجیگری است این موسسات به دلیل ماهیت شان برای رسیدگی به این اختلافات قواعدی را رعایت میکنند که همانند آیینهای داوری میباشد.
خلاصه ماشینی:
com چکيده از آنجا که رسيدگي به حل و فصل اختلافات نام دامنه در مراجع قضايي، زمان بر و پرهزينه است و از طرف ديگر به دليل ماهيت فرامرزي اينترنت ، ممکن است صلاحيت قضايي چند کشور در رابطه با اين دعاوي مطرح گردد، آيکن با همکاري وايپو به ابداع يک شيوه غير قضايي براي حل اختلافات ، اقدام نمود.
WIPO Arbitration and Mediation و اينکه داور بايد ظرف مدتي معين (طبق بند ط پاراگراف ١٥ آيين نامه ، در غير صورت وجود شرايط استثنايي، ١٤ روز از زمان انتصاب داور توسط مراکز) رأي خود را اعلام نمايد که اين مطلب نيز از جمله خصوصيات ديگري است که آن را شبيه به داوري مينمايد ولي با اين وجود بايد گفت ماهيت نهاد رسيدگي کننده به اختلافات مربوط به نام دامنه به مراجع اداري حل اختلاف نزديک تر است زيرا: ١- آن چه اصل و مبناي داوري را تشکيل ميدهد آن است که پيش يا پس از بروز اختلاف بايد طرفين يک رابطه حقوقي هر دو توافق کنند که اختلافات مربوط به آن را به داوري واگذار نمايند در حالي که در اين نوع رسيدگي، چنين توافقي براي ارجاع اختلافات به داوري وجود ندارد و در واقع صلاحيت اين مراکز براي رسيدگي به اين اختلافات ناشي از توافق و قراردادي است که يکي از طرفين (ثبت کننده نام دامنه ) با دفتر ثبت نام دامنه (يعني کسي که بعدا در دعوا هيچ نقشي ندارد) منعقد ميکند و علاوه بر آن شخص ثالث (مالک علامت تجاري) ميتواند از صلاحيتي که به اين ترتيب براي يک مرجع غيرقضايي ايجاد شده براي حل اختلاف خود با دارنده نام دامنه بهره ببرد.