چکیده:
ازآنجاییکه در بیماران مبتلا به سرطان ایده پردازی خودکشی از اهمیت خاصی برخوردار است، این پژوهش بهمنظور مقایسه ایده پردازی خودکشی در بین افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان شهرستان بابل طراحی شد. طرح این مطالعه پس رویدادی در مقولهی علی-مقایسهای قرار میگیرد و کلیه جامعه آماری این مطالعه را افراد مبتلا به سرطان و عادی شهرستان بابل تشکیل دادند و تعداد ۱۰۰ نفر (۵۰ نفر مبتلا به سرطان و۵۰ نفر سالم) بهعنوان نمونه انتخاب شدند، نمونهگیری بهصورت «در دسترس» و تعیین جفتهای همتراز صورت گرفت. ابزار جمعآوری اطلاعات در این مطالعه، پرسشنامه افکار خودکشی بک بود که توسط افراد هر دو گروه بهصورت انفرادی تکمیل گردید. برای بررسی آماری از تحلیل ناپارامتریک کروسکال والیس با کاربرد ۲۰SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان ایده پردازی خودکشی و سه خرده مقیاس (تمایل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و تمایل به خودکشی واقعی) بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معناداری وجود ندارد، همچنین در بررسی خرده مقیاس تمایل به مرگ نتایج نشان داد که این مولفه در بین دو گروه بیماران سرطانی و سالم تفاوت معنیداری ندارد (092/0=P) و در بیماران سرطانی نیز با توجه به نوع سرطان (83/0=P) و نوع روش درمانی (65/0=P) تفاوت معنیداری در این خرده مقیاس به دست نیامد. اهمیت نقش ایده پردازی خودکشی در بین افراد مبتلا به سرطان و سالم تفاوت ندارد. ازآنجاییکه میزان خودکشی در سالهای اخیر افزایش یافته، این موضوع مستلزم تحقیقات بیشتر است.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که بین میزان ایده پردازی خودکشی و سه خرده مقیاس (تمایل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و تمایل به خودکشی واقعی) بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معناداری وجود ندارد، همچنین در بررسی خرده مقیاس تمایل به مرگ نتایج نشان داد که این مؤلفه در بین دو گروه بیماران سرطانی و سالم تفاوت معنیداری ندارد (092/0=P) و در بیماران سرطانی نیز با توجه به نوع سرطان (83/0=P) و نوع روش درمانی (65/0=P) تفاوت معنیداری در این خرده مقیاس به دست نیامد.
یافته ها فرضیه اول پژوهش: بین تمایل به مرگ یا خودکشی در بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معنی دار وجود دارد.
نتایج نشان می دهد بین میانگین رتبه تمایل به مرگ در بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معنی دار وجود ندارد.
فرضیه دوم پژوهش: بین تمایل به مرگ در انواع بیماران مبتلا به سرطان تفاوت معنی دار وجود دارد.
نتایج نشان داد بین میزان ایده پردازی خودکشی افراد مبتلا به سرطان و عادی تفاوت وجود ندارد.
فرضیه فرعی اول فرضیه اول پژوهش: بین تمایل به مرگ در بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معنی دار وجود دارد.
نتایج نشان داد، بین تمایل به مرگ برای خودکشی در بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معنا دار وجود ندارد.
فرضیه فرعی دوم بین تمایل به مرگ در انواع بیماران مبتلا به سرطان تفاوت معنی دار وجود دارد.
فرضیه فرعی سوم بین تمایل به مرگ در انواع درمان بیماران مبتلا به سرطان تفاوت معنی دار وجود دارد.