چکیده:
علی ضوء روایه ابن عباس: إنّ الآیات 16 إلی 19 من سوره القیامه خطاب للنبی (ص) وموضوعها نهی النبی (ص) عن العجله والقراءه حین نزول الوحی. تقع هذه الروایه أساساً لأکثر المفسرین حتّی لمن لم یأخذ بذاک التفسیر أیضاً ، فهم باقون فی سجن تلک الروایه. فی الدراسه الحالیه، بعد نقد تلک الروایه تمت إعاده تفسیر هذه الآیات باستخدام الآیات المتشابهه والاهتمام بسیاق السوره والزواج المعنوی الذی یحکم علی السوره. وفقاً لهذا التفسیر الجدید، إنّ الآیات خطاب للإنسان المنکر للقیامه؛ فی البدء یُنهی ذاک الإنسان عن استعجال الساعه، ثم تُعلن عن جمع الناس وقراءه صحفهم یوم القیامه علی ید الله. ثم یُترک صحف الأعمال للانسان نفسه لیقرأه بنفسه. وأخیراً یبیَّن الشواهد والنتائج لأعمال الإنسان. إنّ هذا التفسیر الجدید بالاضافه إلی الحفاظ علی ترابط سیاق السوره، یجعل إرجاع الضمائر فی هذه الآیات بعیده عن التکلّف.
بنا بر روایتی از ابن عباس ایات 6 تا 19 سوره قیامتء خطاب به پیامبر (ص) و موضوع انء نھی از عجله کردن و
همخوانی ایشان در هنگام دریافت وحی است. این روایتء مبنای تفسیر غالب مفسران قرار گرفته است و حتی
کسانیکه این تفسیر را نپذیرفتهاند نیز در بند این روایت ماندهاند. در این مقاله پس از نقد این روایت» با استفاده از
ایات نظیر و توجه به بافت سوره و زوجیت معنایی حاکم بر سوره به باز تفسیر این ایات پرداخته شده است. بنا بر
این باز تفسیرء ایاتء خطاب به انسان منکر قیامت است که در ابتدا از استعجال نسبت به قیامت نهی میشود و
سپس جمعاوری مردم و قرايت نامه اعمالشان را در قیامت بر عهده خدا میداند. سپس نامه اعمال به خود انسان
سپرده میشود تا خودش هم ان را بخواند و سرانجام؛ نتایج و شواهد ان بیان میشود. این باز تفسیرء علاوه بر
حفظ انسجام بافت سورهء ارجاع ضمایر را نیز در این ایات بی تکلف می گرداند.
According to a Hadith reported by Ibn Abbas, the addressee of the verses 16-19 of sura al-ghiama is prophet Mohammad, and their subject is prohibiting Mohammad from hurrying in repeating God's word. Most of exegesis have documented their interpretation on those verses by the Hadith. Even those exegetes who have not accepted this Hadith, they could not ignore it. This article criticizes this Hadith firstly and then proposes a new interpretation of this verses using similar verses, using similar verses and focusing on the context. The conclusion is that that prohibition is related to the world after this world, and unlike the current view saying the addressee is prophet, it addresses the one who does not believe in the other world and rejects that. In fact, these verses are related to reading letter of deeds in resurrection. God says: do not hurry, we will read it for you.