چکیده:
نشانههای امام ملاک اساسی در عرصه امامشناسی است؛ چنانکه در پرتو نوع نگرش به این مقوله مذاهب گوناگونی پدیدار شد. البته امامان معصوم (ع) از همان آغاز اهم نشانه ها و ملاکها در این عرصه را بیان کردند، لیکن بنا بر روایاتی از اهل بیت (ع) به ویژه از امام رضا (ع)، سلاح رسول خدا (ص) به منزله «تابوت در میان بنی اسرائیل و نشانۀ امامت» یاد شده است. نظر به شهرت این روایات و ابهاماتی مانند وجه شباهت، سهم این تشبیه در احتجاج با مخالفان، این نوشتار بر پایۀ گونه شناسی و تحلیل فضای صدوری در صدد واکاوی فقه الحدیثی این دسته از روایات امام رضا (ع) است. بررسی ها نشان می دهد یادکرد روایی سلاح نبوی در گونههای «در شمار نشانه های امام»، «تشبیه به تابوت بنی اسرائیل و پیوند با مقوله امامت» و «میراث اختصاصی اهل بیت (ع)» نمایان است و غالبا در دوران امام سجاد (ع) تا امام رضا (ع) در رویارویی با مدعیان دروغین امامت در برابر فرقههای کیسانیه، زیدیه، عجلیه، فطحیه، اسماعیلیه، واقفه و... به ویژه بنی عباس که همگی مدعی وراثت و خلافت نبوی بوده اند، صادر شده است. از طریق استدلال به در اختیار داشتن سلاح نبوی، اهل بیت (ع) به عنوان وارثان ویژۀ سلاح و علم نبوی معرفی می شدند که از ناحیۀ خداوند به امامت منصوب گشته اند، چنانکه در قرآن، وارث بودن در کنار امامت ذکر شده و در قصه طالوت، آمدن تابوت مشتمل بر میراث انبیا، نشانگر اصطفا و نصب الهی طالوت بر خلافت بود.
The signs of the Imam are the basic criteria in the field of Imamology; as in the light of the kind of attitude towards this category, various religions appeared. Of course, the Infallible Imams (as) expressed the most important signs and criteria in this field from the very beginning. However, according to narrations from the Ahl al-Bayt (as), especially from Imam Rida (as), the weapon of the Messenger of Allah (pbuh) has been mentioned as "a coffin among the children of Israel and a sign of Imamate". Considering the fame of these narrations and ambiguities such as similarity, the share of this analogy in protesting with the opponents, this article, based on typology and analysis of the export space, seeks to investigate the deep understanding of this group of narrations of Imam Rida (as). Studies show that the narration of the Prophetic weapon is evident in the types of "among the signs of the Imam", "likeness to the coffin of the children of Israel and connection with the category of Imamate" and "exclusive heritage of the Ahl al-Bayt (as)"; and often these narrations in the time of Imam Sajjad (as) to Imam Rida (as) in confrontation with the false claimants of Imamate against the sects of Keysaniyeh, Zaydi, ʿAjliyah, Fatahiyeh, Ismaʾili, Waqifah, etc., especially Bani ʿAbbas, all of whom claimed the inheritance and caliphate of the Prophet (pbuh), has been issued. By arguing for the possession of the prophetic weapon, the Ahl al-Bayt (as) were introduced as the special heirs of the prophetic weapon and knowledge who have been appointed as Imamates by Allah Almighty; as mentioned in the Qur'an, being an heir alongside the Imamate, and in the story of Talut, the arrival of a coffin containing the legacy of the prophets, indicated the divine election and installation of Talut over the caliphate.
خلاصه ماشینی:
در شمار نشانه هاي امام گونــۀ اول از روايــات ســلاح ، رواياتــي اســت کــه برخــورداري از ســلاح بــه صراحــت در شــمار نشــانه هاي امامــت ذکــر شــده اســت : احمـد بـن عمـر گويـد: پرسـيدم از امـام رضـا (علیه السلام) از دليـل بـر صاحـب امـر امامـت چيسـت ؟ حضـرت فرمـود: «دليـل آن کبـر (سـن ) و فضـل و وصيـت روشـن اسـت ، تا آنجا کـه چـون کارواني بـه مدينـه وارد شـوند و بگوينـد فـلان امـام بـه کـه وصيـت کـرده ؟ گوينـد: بـه فـلان پسـر فـلان ، شـما بـا سـلاح پيامبـرn بگرديـد هـر کجـا سـلاح باشـد، امامـت آنجاسـت ، امـا صـرف مسـائل دليــل نمي شــود»(کليني ، ۱۳٦٥، ج۱: ۲۸٥(.
ک : صفــار، ۱٤۰٤ق : ۱۷٤؛ کلينــي ، ۱۳٦٥، ج۱: ۲۳۲و۲۳۸؛ مجلســي ، ۱٤۰٤ق ، الــف ، ج ۲٦: ۲۰۱) اينــک بــه برخــي نمونه هــا اشــاره ميکنيــم : امـام رضـا (علیه السلام) در ذيـل روايتـي بـه بزنطـي دربـاره نشـانه هـاي امـام از سـلاح يـاد کردنـد و فرمودنـد: سـلاح در ميـان مـا چـون تابـوت اسـت در ميـان بني اسـرائيل و امامـت بـه همـراه ســلاح اســت هــر جــا کــه باشــد»(کليني ، ۱۳٦٥، ج۱: ۲۸٤؛ ابن بابويــه ، ۱٤۰۳ق ، ج۱: .
بـه بيـان ديگـر همـان طـور کـه وجـود تابـوت در نـزد رهبران الهـي بني اسـرائيل ، نشـاني بـر انتصـاب و شايسـتگي آن هـا بـر نبـوت يـا فرمانروايـي و خلافـت از ناحيـه خداسـت ، وجـود شمشـير پيامبـر اکـرم (صلی الله علیه و آله) در نـزد امامـان معصـوم b نيز نشـانگر اصطفا و نصـب الهـي اهـل بيـت (علیهم السلام) بـر امـر امامـت و خلافـت اسـت .