چکیده:
مقالۀ پیشرو درصدد نقد و پاسخ به اعتقادات وهابیّان معاصر در مسئله تبرّکجویی به مقدّسات از منظر متکلّمان مذاهب اسلامی اعم از شیعه و مذاهب اربعه اهلسنّت و بیان اختلافات و اشتراکات پیرامونی موضوع مطرحشده در فرقۀ وهابیّت با دیگر مذاهب اسلامی خواهد بود. فقهای وهابیّت، از جمله عبدالعزیز بن باز و فقهای معاصر آنها در جواز تبرّک به رکن یمانی، حجرالاسود، قرآن، آب زمزم، بدن پیامبر و آنچه با بدن نبی مکرم اسلامJ در تماس بوده است، غیر از آثار مکانی، با سایر مذاهب اسلامی هم نظر هستند؛ امّا در بحث تبرّکجویی به دیگر اجزای مسجدالحرام، آثار مکانی پیامبر، بدن صالحان و آثار آنها با استناد به اینکه در این موارد، فعل صحابه را نداریم، بر خلاف سایر مذاهب اسلامی، قائل به بدعت و شرک بودن این موارد شدهاند؛ در حالیکه شواهد متعدّدی در کتابهای اهلسنّت و وهابیّت، نسبت به تبرّکجویی از سوی صحابه و تابعین بیان شده است. ضمن آنکه برخلاف معنای مصطلح شرک، به مشرک بودن دیگر مذاهب اسلامی قائل هستند؛ در حالیکه خلاف شریعت است.
خلاصه ماشینی:
فقهاي وهابيت ، از جمله عبدالعزيز بن باز و فقهاي معاصر آن ها در جواز تبک به رکن يماني، حجرالاسود، قرآن ، آب زمزم ، بدن پيامبر و آنچه با بدن نبي مکرم اسلام ع در تماس بوده است ، غير از آثار مکاني، با ساير مذاهب اسلامي هم نظر هستند؛ اما در بحث تبک جويي به ديگر اجزاي مسجدالحرام ، آثار مکاني پيامبر، بدن صالحان و آثار آن ها با استناد به اين که در اين موارد، فعل صحابه را نداريم ، بر خلاف ساير مذاهب اسلامي، قائل به بدعت و شرک بودن اين موارد شده اند؛ در حاليکه شواهد متعددي در کتاب هاي اهل سنت و وهابيت ، نسبت به تبک جويي از سوي صحابه و تابعين بيان شده است .
سبکي عالم اهل سنت معتقد است : برکت جويي به قبور انبياي سابق و صالحان همواره سيره علما و مسلمانان بوده است (سبکي، ۱۴۱۹ق :۱۳۰) و از قضا بر اساس دين و سيره سلف صالح ، حتي تبک به برخي از اموات صالح نيز جايز است (همان : ۹۶) و در ادامه پاسخ بايد گفت که علاوه بر عدم دليل در قرآن و روايت و سيره متشرعه ذکر اين نکته لازم است که علما و بزرگاني که کتاب پيرامون اختصاصات نبيع تاليف نموده اند، هيچ کس ، تبک را از اختصاصات پيامبر ذکر نکرده اند و موارد بسياري از تبک جستن مسلمانان به صحابه و صالحان و آثار آنان در کتاب هاي تاريخ و سيره نقل شده است که به چند مورد اشاره شد.