چکیده:
در همـان ابتـدای ظهـور اسـلام و نشـر آن دشـمنان بـه فکـر نابـودی و ضربـه زدن بـه ایـن آییـن نورانـی و روشـن بودنـد و تلاش هـای شـومی بـرای برانـدازی ایـن دیـن مبیـن انجـام گرفـت امـا مهمتریـن ضربـه را گروهـی از دانشـمندان آشـنا بـه معـارف تـورات و انجیـل وارد کردنـد. بویـژه آنــان کــه در ظاهــر بــه آییــن اســلام گرویــده بودنــد. آنــان بــا زیرکــی خــود را منبعــی آگاه بــرای توده هـای نـاآگاه مسـلمانان نشـان دادنـد تـا از ایـن راه ضربه هـای مهلکـی را بـر پیکـر اسـلام وارد ســازند. در ایــن مقالــه بــا محوریــت اســرائیلیات ســعی شــده اســت تــا نکاتــی پیرامــون ورود اسـرائیلیات در تفاسـیر شـیعه بـا مسـلمان شـدن برخـی از یهـود و نصـارا در عصـر پیامبـر و تابعیــن روایت هایــی از عهــد عتیــق و جدیــد و کتاب هــای دیگــر آنــان بــه صورت هــای گوناگـون (عمدتـا توسـط تابعیـن) وارد عرصـه فرهنگـی جامعـه اسـلامی شـد و تـازه مسـلمانان یهـودی و نصرانـی آموزه هـای پیشـین خـود را دردو مـحـوربـه جامعـه اسـلامی انتقـال دادنـد.
یکـی اسـرار کائنـات و آفرینـش انسـان و جهـان و دیگـری داسـتان های پیامبـران و امت هـای گذشـته. البتـه ایـن آموزه هـا در بخـش داسـتان حجـم بیشـتری داشـت. نکتـه ای کـه بایـد بـه آن توجـه داشـت ایـن اسـت کـه پیـش از اسـلام نیـز در محیـط مکـه مشـرکان بـه شـنیدن ایـن نـوع داسـتانها علاقمنـد بودنـد و دانشـمندان اهـل کتـاب را بـزرگ می داشـتن.
خلاصه ماشینی:
در ايــن مقالــه بــا محوريــت اســرائيليات ســعي شــده اســت تــا نکاتــي پيرامــون ورود اسـرائيليات در تفاسـير شـيعه بـا مسـلمان شـدن برخـي از يهـود و نصـارا در عصـر پيامبـر و تابعيــن روايت هايــي از عهــد عتيــق و جديــد و کتاب هــاي ديگــر آنــان بــه صورت هــاي گوناگـون (عمدتـا توسـط تابعيـن ) وارد عرصـه فرهنگـي جامعـه اسـلامي شـد و تـازه مسـلمانان يهـودي و نصرانـي آموزه هـاي پيشـين خـود را دردو مـحـوربـه جامعـه اسـلامي انتقـال دادنـد.
١ قرطبـي نقـل ميکنـد کـه : روزي پيامبـر خـدا شـانه حيوانـي را آورد کـه در آن چيـزي نوشـته شـده بـود و آن را بـه مسـلمانان نشـان داد و از ايـن کـه مسـلماني بـه جـاي قـرآن مطلبـي را از تـورات يادداشـت کـرده اسـت انتقـاد کـرد و ايـن آيـه را تـلاوت نمـود: يتلـي عليهـم إن فـي ذلـک لرحمـة وذکـري لقـوم يؤمنون >(عنکبـوت ٥١/٢٩) آيـا بـراي آنـان کافـي نبـود کـه ٍ کتــاب را بــر تــو نــازل کرديــم کــه بــر آنــان خوانــده مي شــود؟ بي ترديــد در ايــن رحمــت و پنــدي اســت بــراي گروهــي کــه ايمــان ميآورنــد.
چـون آنهـا نمي توانسـتند از طريـق مسـتقيم در قـرآن دخالـت کننـد و همچنيـن علاقـه اي کـه مـردم عـادي و حتـي گاه صحابـه پيامبـر بـه ايـن داسـتان ها از خـود نشـان مي دادنـد سـبب شــد کــه آنهــا بــا اســتفاده از ايــن داســتان ها روايــات اســرائيلي خــود را در تفاســير قــرآن وارد نماينــد.