چکیده:
وجود نزاع و اختلاف میان پیروان ادیان در عصر حاضر و ناسازگاری برخی از کشورها با سایر ملل و وجود تعصبات دینی و نژادی نامناسب در میان آنها سبب شده است تا تعدادی از متفکرین درصدد راه حلی برای نجات جامعه بشری باشند، از جمله راه های پیشنهادی که امروزه مورد توجه قرار گرفته نظریه پلورالیسم رفتاری است که طبق آن انسان ها ملزم هستند در سایه اصل حفظ مصلحت نوع بشری در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند. بنابراین بایسته است با روش کتابخانه ای، توصیفی تحلیلی و به صورت کاربردی، به این سوال پاسخ داده شود که اسلام چه راهکارهایی در برخورد با پیروان ادیان گوناگون پیشنهاد می کند و چگونه می توان این نزاع ها را به صلح جهانی تبدیل کرد و این نتیجه حاصل شد که اسلام پیروان ادیان را به یک رویکرد عملی فرا می خواند که به جای تلاش برای به زیر سلطه بردن یکدیگر بر محور مشترکات گردآیند.
خلاصه ماشینی:
راهكار قرآن و حديث در برخورد با پیروان ادیان (نقد پلورالیسم در رفتار و روش) محبوبه ستاری 1 مریم افشارویگنی 2 (تاریخ دریافت: 15/8/1400؛ تاریخ پذیرش: 19/11/1400) چکیده وجود نزاع و اختلاف میان پیروان ادیان در عصر حاضر و ناسازگاری برخی از کشورها با سایر ملل و وجود تعصبات دینی و نژادی نامناسب در میان آنها سبب شدهاست تا تعدادی از متفکرین درصدد راه حلی برای نجات جامعه بشری باشند، از جمله راههای پیشنهادی که امروزه مورد توجه قرار گرفته نظریه پلورالیسم رفتاری است که طبق آن انسانها ملزم هستند در سایه اصل حفظ مصلحت نوع بشری در کنار یکدیگر زندگی مسالمتآمیزی داشته باشند.
تلاقی و ارتباط پیروان ادیان و عقائد و مذاهب مختلف و همچنین پیدایش فرقههای نوظهور و رواج ایده پلورالیسم موجبات تزلزل اعتقادی در میان مردم فراهم آورده است، طبیعی است که در عصر حاضر این مسئله نیز شدّت و حدّت بیشتری یافته است، از این رو توجّه فلاسفهی دین، جامعه شناسان دین و متکلّمان دینی را راسختر به خود جلب مینماید و این رویکرد جدید که از غرب مسیحی آغاز شد و به تدریج به سرزمینهای دیگر نیز راه یافت.
(سروش، 1380) چنانچه خداوند در قرآن کریم میفرماید: «وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فىِ كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اجْتَنِبُواْ الطَّغُوت، و همانا در هر امتى پيامبرى فرستاديم كه [اعلام كند كه] خدا را بپرستيد و از [پرستش] طاغوت بپرهيزيد» (نحل:31) عمومیت هدایت و رحمت خداوند بدان معناست که برای همهی افراد بشر در همه دورههای تاریخ، اسباب هدایت فراهم شدهاست ولی چون مکانیسم این هدایت اراده و اختیار انسان است تنها کسانی از مشعل هدایت حقه، بهرهمند شدهاند که به آن دل سپرده و آن را تنها راه زندگی خود قرار دادهاند نه آنان که با حقیقت لجوجانه در افتادهاند.