چکیده:
زمینه و هدف: در سالهای اخیر شاهد ورود اصطلاح سرمایۀ اجتماعی در گفتمانها و اسناد علمی در قلمروهای مختلف بوده ایم. سرمایۀ اجتماعی بعنوان عاملی برای موفقیت در عرصه های گوناگون زندگانی با برخورداری از سلامت اجتماعی مورد بحث قرار میگیرد. توجیه این تمرکز بر مقوله های سرمایۀ اجتماعی مبتنی بر نقشی است که آنها در تولید و افزایش سرمایۀ های انسانی ایفا میکنند و به همین دلیل امروزه در بررسی و تدوین شاخصهای اجتماعی و توسعۀ توسط سازمانهای معتبر جهانی جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است.
روش مطالعه: روش مطالعه در این جستار توصیفی - تحلیلی بوده است. در ابتدا مطالعه کامل داستانهای هزارویک شب از نسخۀ عبداللطیف طسوجی انجام گرفته، سپس به مطالعۀ منابع مربوط به سرمایۀ اجتماعی از نظرگاه پیر بوردیو پرداخته شده، آن گاه سطح فکری داستانهای هزارویک شب از این منظر مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته ها: «هزارویک شب» از جمله کتب پیش از دورۀ هخامنشیان است که علاوه بر مسائل ادبی و سیاسی، بلحاظ مسائل اجتماعی و اخلاقی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در حوزۀ سرمایۀ اجتماعی حاوی عناصر و مولفه های قابل توجهی میباشد. با توجه به پیشرفت دانش و تئوریهای جدیدی که در زمینۀ سرمایۀ اجتماعی توسط صاحبنظران ارائه گردیده است، در این پژوهش سطح فکری نگاره های هزارویک شب از دیدگاهی نوین و بر مبنای نظریه های پیر بوردیو، جامعه شناس فرانسوی سدۀ بیستم، مورد بررسی قرار گرفته است.
نتیجه گیری: نتایج حاصل در این پژوهش حاکی از آن است که شاخصهای سرمایۀ اجتماعی بکاررفته در این داستانها از منظر سطوح سه گانۀ خرد، میانی و کلان شامل اعتقادات دینی، اعتماد، امید، بخشش و بخشایش، صبر، همکاری و تعاون میباشد.
BACKGROUND AND OBJECTIVES: In recent years, we have witnessed the introduction of the word social capital in discourses and scientific documents in various fields. Social capital is discussed as a factor for success in various areas of life with social health. The justification for this focus on social capital is based on the role it plays in the production and increase of human capital, and for this reason today it has a special place in the study and development of social indicators and development by reputable global organizations.
METHODOLOGY: The research method in this article is descriptive-analytical. First, a complete study of the tales of One Thousand and One Nights from the version of Abdul Latif Tassoji has been done, and then the sources related to social capital from Pierre Bourdieu's point of view have been explored.
FINDINGS: "One Thousand and One Nights" is one of the books before the Achaemenid period, which in addition to literary and political issues is of special importance in terms of social and moral issues and in the field of social capital contains significant elements and components. Due to the development of new knowledge and theories in the field of social capital presented by experts, in this study, the intellectual level of Thousand and One Nights drawings from a new perspective and based on the theories of the twentieth century French sociologist, Pierre Bourdieu, is examined.
CONCLUSION: The results of this study indicate that the indicators of social capital used in these tales from the perspective of the three levels of micro, medium, and macro include religious beliefs, trust, hope, forgiveness and forgiveness, patience, cooperation and cooperation.
خلاصه ماشینی:
نتيجه گيري: نتايج حاصل در اين پژوهش حاکي از آن است که شاخصهاي سرمايۀ اجتماعي بکاررفته در اين داستانها از منظر سطوح سه گانۀ خُرد، مياني و کلان شامل اعتقادات ديني، اعتماد، اميد، بخشش و بخشايش ، صبر، همکاري و تعاون ميباشد.
در نوشته هاي جديد سرمايۀ اجتماعي ، اين اجماع عمومي حاصل شده است که اين سرمايه ميتواند در سطوح فردي تا جامعه اي در نظر گرفته شود و قائل به نوعي تعامل در بين سطوح خرد، مياني و کلان هستند (همان : ص ٥٨).
اعتقادات ديني با تعمق در معني و مفهوم سرمايه هاي يک جامعه ، بويژه سرمايۀ اجتماعي، ميتوان به اين امر اذعان کرد که اين مقوله نقش بسيار پراهميتي در بهبود روابط ميان انسانها دارد و موجب رشد و ترقي جامعه ازلحاظ معنوي و مادي ميشود.
همچنين افراد يک اجتماع با پيروي از دستورهاي ديني ميتوانند به يک فهم مشترک از مسائل مادي پيرامون خود و نيز از مسائل معنوي دست يابند که با عمل و پايبندي به اين دستورها، نوعي اعتماد، مشارکت اجتماعي، تعهد و همسويي، که لازمۀ ايجاد سرمايۀ اجتماعي است ، بين آنان بوجود آيد (پايان نظم ، فوکوياما: ص ١١٧).
در داستان ، اعتماد منجر به حس همدلي و درک احساسات ديگران همراه با پتانسيل بخشايش ميگردد و اين در حالي است که بخشايش در محيط اجتماعي و در يک کنش متقابل نمادين با ساير کنشگران اجتماعي رخ ميدهد و داراي اثرات فراواني بر کنشهاي آتي فرد ذيحق ، کنشهاي فرد بخشيده شده ، روابط اجتماعي آنان و تأثيرش بر کل افراد مطلع از آن و معطوف به افزايش تقويت بيشتر سرمايۀ اجتماعي است .