چکیده:
زمینه: ازدواج و به تبع آن خانواده، پناهگاه انسان اجتماعی است، مامنی است که به دلخواه برگزیده میشود
تا جایی برای سکون و آرامش باشد.عوامل مختلفی بر شکست یا موفقیت ازدواج تاثیر میگذارند.
هدف: مطالعه ی کنونی به منظور تشخیص عوامل موثر در بخشش توسط مفاهیم مربوط به سبک های
دلبستگی و گزیدهای از ویژگیهای شخصیتی صورت گرفته است و در حیطه ی ویژگیهای شخصیتی، ویژگی
توافق انتخاب شده است.
روش: جامعه آماری شامل کلیه زوجهایی است که ساکن در خوابگاه متاهلین دانشگاه میباشند و دستکم
یک سال از ازدواج آنها سپری شده است. به همین منظور تعداد 150 زوج ( 300 نفر) به شیوه نمونه گیری
در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامه تجارب شخص در روابط صمیمانه، بخشش و پنج بزرگ ایرانی (گردون) استفاده شد. ابتدا رابطه ی میان متغیرها توسط همبستگی پیرسون بررسی شد، سپس برای تحلیل دادهها از شیوهی رگرسیون گام به گام استفاده شد و نقش هریک از متغیرهای پیشبین یعنی سبک دلبستگی و توافق و میزان آن در پیشبینی متغیر ملاک یعنی بخشش مشخص گردید.
یافته ها: میان سبک دلبستگی ایمن و بخشش، دلبستگی ناایمن اجتنابی و بخشش، ویژگی شخصیتی توافق و سبک های دلبستگی رابطه ی معنادار وجود ندارد. از طرف دیگر، سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی با بخشش و میزان توافق با میزان بخشش دارای همبستگی مثبت و معنادار هستند. از طریق سبک دلبستگی و توافق پیشبینی بخشش میسر بود.
نتیجه گیری: افرادی که سبک دلبستگی آنها اضطرابی است به خاطر ترس از جدایی و از دست دادن بخشش بیشتری از خود نشان میدهند. همچنین افرادی که سطح بالاتری از توافق دارند، به دلیل ویژگیهایی چون دلرحمی، درک دیگران و سازگاری در مقابل خطاها بخشش بیشتری دارند
خلاصه ماشینی:
پيش بيني بخشش در روابط زناشويي براساس سبک هاي دلبستگي و صفت شخصيتي توافق هانيه کامکار١، محمدنقي فراهاني ٢ ١ کارشناس ارشد روان شناسي عمومي، دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران .
هدف : مطالعه ي کنوني به منظور تشخيص عوامل مؤثر در بخشش توسط مفاهيم مربوط به سبک هاي دلبستگي و گزيده اي از ويژگيهاي شخصيتي صورت گرفته است و در حيطه ي ويژگيهاي شخصيتي، ويژگي توافق انتخاب شده است .
ابتدا رابطه ي ميان متغيرها توسط همبستگي پيرسون بررسي شد، سپس براي تحليل داده ها از شيوه ي رگرسيون گام به گام استفاده شد و نقش هريک از متغيرهاي پيش بين يعني سبک دلبستگي و توافق و ميزان آن در پيش بيني متغير ملاک يعني بخشش مشخص گرديد.
مطالعه ي کنوني به منظور تشخيص عوامل مؤثر در بخشش توسط مفاهيم مربوط به سبک هاي دلبستگي و گزيده اي از ويژگيهاي شخصيتي صورت گرفته است و در حيطه ي ويژگيهاي شخصيتي، ويژگي توافق انتخاب شده است .
اين نظريه معتقد است که نوع رابطه ي مادر-کودک در سال هاي اوليه زندگي و ميزان قابليت دسترسي مادر، ميزان حمايت مادر هنگام احساس خطر، درجه ي حساسيت مادرانه و تکيه گاه ايمن بودن مادر براي کودک، دلبستگي فرد را تعيين ميکند (عيدي و خانجاني، ١٣٨٥).
در نتيجه ميتوان به اين سؤال که سبک دلبستگي از نوع ناايمن و توافق پيش بيني کننده هاي بخشش هستند پاسخ مثبت داد.
همانطور که نتايج اين پژوهش نشان ميدهد ميان ميزان توافق و سبک دلبستگي ايمن و ناايمن رابطه ي معنادار وجود ندارد.