چکیده:
مدیریت اسلامی ترکیبی است از مدیریت (به منزلة مصداقی از علم) و اسلام (به منزلة مصداقی از دین) که تبیین مفهوم آن مستلزم درک درست از علم و دین و علم دینی است. تلاشهای زیادی در این رابطه صورت گرفته که در قالب رویکردهای علم دینی (و به طور خاص، مدیریت اسلامی) موضوعیت یافتهاند. یکی از این رویکردهای مهم دیدگاه علم دینی آیتالله جوادی آملی است که توجه به آن منجر به شکلگیری رویکردی خاص از علوم اسلامی و بهویژه مدیریت اسلامی، در فضای علمی، گردیده است. هدف از این پژوهش آن بود که با ابتناء بر نظریة علم دینی آیتالله جوادی آملی و ابعاد مختلف آن و الهام از مفهوم دین، علم، عقل، و نقل مدیریت اسلامی و خصوصیات آن بررسی و فهمیده شود. پژوهش حاضر کیفی، توصیفی، و مبتنی بر روش تجزیهوتحلیل است. نتایج حاصله منتهی به تعریف مدیریت اسلامی، در چهار بعد اساسی شده است: بدین نحو که اولا در پرتو دینشناسی و تعمیم مفهوم دین (اصول کلی و آموزههای اسلامی (، ثانیا، در پرتو علمشناسی و گسترة آن بر مبنای توسعة مفهوم عقل، ثالثا، در پرتو فلسفهشناسی و نسبت فلسفة مطلق و مضاف و رابعا، در پرتو روششناسی و نسبت روشهای مختلف (تجربی، عقلی، عرفانی و نقلی) و متناسب با انها، زوایایی از مدیریت اسلامی، تبیین شده است.
Islamic Management is a mixture of management (as an instance of science) and Islam (as an instance of religion) whose explanation requires a proper understanding of science, religion, and religious science. Efforts have been made in this regard, which have resulted in the formation of religious science approaches in general, and Islamic management in particular. One of the most important of these approaches is Ayatollah Javadi Amoli's religious science viewpoint, which provides a special representation of Islamic sciences (and especially Islamic management) in the scientific world. The purpose of this research is to study the Islamic management and its characteristics based on Ayatollah Javadi Amoli’s religious science theory and its various dimensions, as well as inspirations from the concepts of religion, science, reason, and narrations. The present study is a qualitative, descriptive, and analytical research project. The results of this study include the definition and explanation of Islamic management in four main dimensions: first, in the light of theology and the generalization of the concept of religion, general principles and Islamic teachings, secondly, in the light of science and its scope based on the development of the concept of reason, Thirdly, in the light of philosophy and the relationship between absolute philosophy and complementary philosophy, and fourthly, in the light of the methodology and the relationship between various experimental, rational, mystical, and narrative methods.
خلاصه ماشینی:
یکی از این رویکردهای مهم دیدگاه علم دینی آیت الله جوادی آملـی است که توجه به آن منجر به شکل گیری رویکردی خاص از علوم اسلامی و به ویژه مدیریت اسلامی، در فضای علمـی، گردیـده است .
هدف از این پژوهش آن بود که با ابتناء بر نظریۀ علم دینی آیت الله جوادی آملی و ابعاد مختلف آن و الهام از مفهـوم دیـن ، علم ، عقل ، و نقلْ مدیریت اسلامی و خصوصیات آن بررسی و فهمیده شود.
مدیریت اسلامی در پرتو تعمیم دین جنبۀ دیگر نظریۀ علم دینی آیت الله جوادی آملی تعمیم مفهوم دین است کـه ایـن موضـوع هم نقشی بسزا در تبیین مفهوم علوم انسانی و به ویژه مدیریت اسلامی ایفا میکند.
مدیریت اسلامی در پرتو جهت داری ابعاد اصلی (موضوع ، مبنا، منبع ، روش ) بر اساس نظر آیت الله جوادی آملی، برای اسلامی بودن هر علم و از جملـه مـدیریتْ ابعـادِ اصلی آن باید دارای شرایط و ویژگیهای خاصی باشند؛ بدین معنی که در مدیریت اسلامی اولاً متناسب و هماهنگ با هستیشناسی و جهان بینـی اسـلامی (کـه در آن همـه چیـز و از جمله انسان مخلوق است ) هر آنچه بخواهد موضوع مدیریت اسلامی قلمداد شـود قبـل از هر چیز باید به منزلۀ امری مخلوق ملاحظـه شـود (پیروزمنـد ١٣٩٢: ١٤٢؛ جـوادی آملـی ١٣٨٦ د: ١٣٥ ـ ١٣٦).
(in Persian) Institute of Culture and Thought (2014) Critique book, special issue "Critique and study of the theory of religious science of Ayatollah Javadi Amoli (1)".