چکیده:
رﻓﻊ ﻧﯿﺎز ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﻋﺘﺪال ﺑﺎﺷﺪ و از اﻓﺮاط و ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺑﻪ دور، و اﯾﻦ ﻣﻬﻢ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺟﻨﺴﯽ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ، زﯾﺮا اﻓﺮاد در رﻓﻊ ﻧﯿﺎز ﺟﻨﺴﯽ، ﻓﺮوﮔﺬاری ﻋﻘﻞ و دﯾﻦ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻫﺪاﯾﺖ ﺳﻌﺎدت و ﮐﻤﺎل در ﺗﻌﺎرض ﺟﺪی اﺳﺖ. ﺗﻔﺮﯾﻂ در آن ﻧﯿﺰ، ﺧﺮوج از ﺣﻮزه اﻋﺘﺪال و ﻋﺪل و ﮐﺠﺮوی در اﻧﺠﺎم ﺳﻨﺖ ﻧﺒﻮی اﺳﺖ و ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ آﻧﺎن ﮐﻪ از ازدواج ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﯽزﻧﻨﺪ، در ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻨﺪ. و ﺗﻬﺬﯾﺐ ﺑﺎﻃﻦ ﻫﻢ ﺑﺪون ازدواج ﮐﺮدن ﻧﺎﻗﺺ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ. زﻧﺎ زﺷﺖﺗﺮﯾﻦ آﻟﻮدﮔﯽ ﺟﻨﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﺷﻮم و وﯾﺮاﻧﮕﺮی دارد و ﻣﻨﺸﺎء آن از ﻫﻢ ﭘﺎﺷﯿﺪﮔﯽ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ، ﻓﺘﻨﻪ، ﺧﻮدﮐﺸﯽ، اﻋﺘﯿﺎد، ﺑﯽرﺣﻤﯽ و ﺑﺴﯿﺎری از ﺟﻨﺎﯾﺎت ﺑﺰرگ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺣﻔﻆ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ از اﻧﺤﺮاف، ﻓﺴﺎد و ﺗﺒﺎﻫﯽ، از اﻫﺪاﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن، ﺗﻼش ﺷﺪه اﺳﺖ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﺮوف ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺑﻬﺘﺮ از درﻣﺎن اﺳﺖ اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ در ﻣﻮرد ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﺟﺴﻤﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد، وﻟﯽ در اﻣﻮر رواﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺟﺮﯾﺎن دارد و ﺷﺎﯾﺪ در اﻣﻮر ﺟﻨﺴﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ زﯾﺮا درﻣﺎن اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﺤﺮاف ﺟﻨﺴﯽ و ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﺎری ﺑﺴﯿﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ. روش ﺟﻤﻊآوری ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﺑﻮده اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
راههای کنترل طغیان جنسی از منظر قرآن و حدیث عصمت زایر ابراهیمی 1 ، محمّدمهدی کریمی نیا 2 ، مجتبی انصاری مقدم 3 1 سطح دو(کارشناسی)، مدرسه علمیّه حضرت خدیجه (سلام الله علیها) 2 استاديار و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم و معارف قرآن كريم (نویسنده مسئول) 3 دانشجوي دكتري علوم قرآن و حديث دانشگاه ميبد، مدرّس دانشگاه و پژوهشگر چکیده رفع نیاز جنسی باید به اعتدال باشد و از افراط و تفریط به دور، و این مهم را به عنوان تربیت جنسی دانستهاند، زیرا افراد در رفع نیاز جنسی، فروگذاری عقل و دین است و با هدایت سعادت و کمال در تعارض جدی است.
حفظ افراد جامعه از انحراف، فساد و تباهی، از اهدافی است که در این مقاله برای رسیدن به آن، تلاش شده است جمله معروف پیشگیری بهتر از درمان است اگرچه معمولا در مورد بیماریهای جسمی گفته میشود، ولی در امور روانی نیز جریان دارد و شاید در امور جنسی بیشترین تاثیر را داشته باشد زیرا درمان افراد مبتلا به انحراف جنسی و برگرداندن آنها به حالت طبیعی کاری بسیار دشوار است.
طغیان جنسی در دوران گذشته هم متأسفانه وجود داشته به طوریکه در مسیحیت در زمان حضرت عیسی(علیه السلام)، به حواریون توصیه میفرمودند که از زنا دوری کنند و معلوم میشود از همان دوران، پیامبران مردم را از این عمل شنیع نهی میکردند و راه کنترل را به آنها یادآور میشدند که پوشش، گفتار و رفتارشان را در ارتباط با نامحرم مورد توجه قرار دهند تا در این دام نیفتند و دچار گناه نشوند.