چکیده:
سرمایه فرهنگی یکی از مفاهیم مهمی است که در سالهای اخیر بهخصوص در ایران مورد توجه صاحبنظران علوم اجتماعی قرارگرفته است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و شناخت برخی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر میزان سرمایه فرهنگی در بین شهروندان کاشان است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی و ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان شهرستان کاشان است که بین 373 نفراز آنان، پرسشنامه توزیع شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد میزان سرمایه فرهنگی شهروندان شهر کاشان درحد متوسط قرار دارد. بر اساس تحلیل تمیز (تشخیصی)، بعد اجتماعی - فرهنگی اوقات فراغت با 66/ 0 ، سپس بعد خانوادگی با 46/ 0 ، طبقه اجتماعی با 21/ 0 و در نهایت هویت فرهنگی با 15/ 0 توان تفکیک افراد برحسب سرمایه فرهنگی را دارند. همچنین بر اساس روش رگرسیون لجستیک اوقات فراغت اجتماعی فرهنگی، اوقات فراغت خانوادگی و سپس طبقه اجتماعی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر سرمایه فرهنگی شهروندان دارند.
Cultural capital is one of the important concepts that has been considered by social science experts in recent years, especially in Iran. The main purpose of this study is to study and identify some social and cultural factors affecting the amount of cultural capital among the citizens of Kashan. The research method in this research was survey and the research tool was a researcher-made questionnaire. The statistical population of the study includes the citizens of Kashan city, among whom 373 people were distributed questionnaires. The results of this study show that the amount of cultural capital of the citizens of Kashan is moderate. Based on a clean (diagnostic) analysis, the socio-cultural dimension of leisure with 0.66, then the family dimension with 0.46, social class with 0.21 and finally cultural identity with 0.15 have the ability to differentiate individuals in terms of cultural capital. . Also, according to the logistic regression method, cultural and social leisure, family leisure and then social class have the greatest impact on the cultural capital of citizens, respectively.
خلاصه ماشینی:
گرشاسبی فخر در پژوهشی که در سـال ١٣٩٤ انجـام داده اسـت بـه بررسـی بـرآورد رونـد سرمایه فرهنگی در ایران بین سال های ٨٣ تـا ٩٢ بـا اسـتفاده از ٣٦ متغیـر سـرمایه فرهنگـی پرداخته است .
ایـن در حالی است که پژوهش حاضر به صورت اختصاصی، شهرسـتان کاشـان را مـدنظر قـرار داده است و حال آنکه مقاله کارکنان و همکاران دو شهرستان مجزا (کاشان و آران و بیـدگل ) با فرهنگ های مختلف را مدنظر قرار داده ، ضـمن اینکـه شهرسـتان آران و بیـدگل ، خـود از دو بخش فرهنگی مجزا به نام بخش آران و بخش بیدگل تشـکیل شـده اسـت و مشـاهدات نشان میدهد که نحوه اوقات فراغت ، میزان دسترسـی بـه مراکـز فرهنگـی-هنـری و بافـت هویت فرهنگـی منـاطق مـورد بررسـی متفـاوت اسـت .
پـژوهش مـذکور صـرفاً بـه متغیـر سرمایه فرهنگی و هویت اجتماعی توجه کـرده ، در حـالی کـه پـژوهش حاضـر متغیرهـای موردتوجه بوردیو در بحث سـرمایه فرهنگـی را چـون اوقـات فراغـت ، طبقـه اجتمـاعی و هویت فرهنگی را مدنظر قرار داده است ، که به محتوا و نتایج تحقیـق را متفـاوت مـیسـازد.
توزیع پراکندگی ابعاد فعالیت دراوقات فراغت پس از انجام تحلیل عاملی (رجوع شود به تصویر صفحه) یافته های جدول فوق نشان می دهد که بیشترین میزان استفاده از اوقات فراغـت از نـوع خانوادگی و سایر انواع اوقات فراغت از جمله ورزشی، تفریحی و اجتماعی - فرهنگی پـس از آن قرار دارند.