چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی اشتیاق شغلی در رابطه بین هدفگرایی و ادراک شخصی از قابلیت استخدام با عملکرد پرستاران بوده است. جامعه آماری این تحقیق مجموعه پرستاران بیمارستانهای فارابی و هفده شهریور است که تعداد آنها 264 نفر میباشد. روش نمونهگیری، تصادفی ساده و تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 154 نفر بهدست آمد. بهمنظور واکاوی دادهها، ابتدا اطلاعات حاصل از پرسشنامه استخراج و سپس ازطریق نرمافزارهای آماریSPSS19 و SMART PLS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتههای این تحقیق نشان میدهد رابطه هدفگرایی و اشتیاق شغلی پرستاران مثبت و معنیدار نیست، درحالیکه از میان سه بعد آن که شامل هدفگرایی یادگیری، هدفگرایی عملکرد اثباتی و هدفگرایی عملکرد اجتنابی میباشد، هدفگرایی یادگیری بر اشتیاق شغلی تأثیر مثبت و معنیدار دارد، همچنین نتایج نشان داد هدفگرایی پرستاران بر عملکرد پرستاران تأثیر مثبت و معنیدار دارد. ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر عملکرد پرستاران تأثیری مثبت و معنیدار ندارد، درحالیکه تأثیر ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر اشتیاق شغلی پرستاران تأثیری مثبت و معنیدار است. در این پژوهش ثابت شد اشتیاق شغلی پرستاران بر عملکرد آنها تأثیر مثبت و معنیدار دارد.
The aim of present study was to examin the mediating role of work engagement in the relationship between nurses' goal orientation and self-perceived employability with performance. The statistical population of this research was the nurses of Farabi and Hefdah-e-Shahrivar Hospitals, which were 264 people. Sampling method was simple random sampling and sample size was determined 154 using Morgan table. In order to analyze the data, the information were first extracted from the questionnaire and then analyzed by SPSS19 and SMART PLS software. The findings of this research indicated that there was not a positive significant relationship between nurses' goal orientation and work engagement, while among its three dimensions that consist of learning goal orientation, performance prove goal orientation and performance avoid goal orientation, the learning goal orientation had a positive significant effect on work engagement. Also, the results showed that nurses' goal orientation had a positive significant effect on their performance. The nurses' self-perceived employability did not have a positive significant effect on performance, while the effect of nurses' self-perceived employability on their work engagement was positive and significant. In this research, nurses' work engagement was proved to have a positive and significant effect on their performance.
خلاصه ماشینی:
Performance- avoid goal orientation به طورکلي ميتوان گفت افراد در هريک از حالات هدف گرايي عکـس العمـل هـاي متفـاوتي نسبت به وقايع اطراف خود نشان ميدهند و به گونه اي متفـاوت از يکـديگر برانگيختـه مـيشـوند، بنابراين ، انتظار ميرود نوع حالات هدف گرايي کارکنان در پيش بيني اشتياق شغلي و عملکرد آنان تأثيرگذار باشد.
شناسايي عواملي مانند نوع حالت هدف گرايي پرستاران توسط مسئولين بيمارستان هاي مذکور سبب برخـورد و جايگـاه يـابي متناسـب بـا ويژگـيهـاي شخصـيتي مختص به هر فرد با او خواهد شد و اين امر اشتياق او را در انجام وظايف محوله افزايش مـيدهـد، همچنين آگاهي مسئولان از ادراکي که پرستاران از قابليت استخدامي خـود دارد، شـناخت لازم را در کارفرما براي راهکارهاي افزايش قابليت هاي استخدامي و امنيت شـغلي در ايـن قشـر بـه وجـود ميآورد و متعاقبا باعث افزايش اشتياق شغلي و عملکرد در آنان خواهـد شـد.
Kahn 78 اهميت موضوع عملکرد کارکنان در سازمان ها و نقش آن در بهبود و اعتلاي سازمان و تسـهيل در رسيدن به اهداف سازماني و همچنين پيامـدهاي مثبـت اشـتياق شـغلي کارکنـان ، ايـن پـژوهش بـه بررسي تأثير سهم متغيرهاي هدف گرايي و ادراک شخصي از قابليت استخدام بر عملکرد و اشتياق پرستاران در انجام وظايفشان پرداخته است .
مدل نهايي پژوهش نتيجه گيري و پيشنهادها نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد رابطه هـدف گرايـي پرسـتاران بـا عملکـرد آنهـا مثبـت و معنيدار است و ايـن بـدين معناسـت کـه در جامعـه موردمطالعـه (بيمارسـتان هـاي فـارابي و هفـده شهريور) هدف گرايي پرستاران بر عملکرد آنان اثر دارد.