چکیده:
با توجه به نقش مهم بازخوردهای تصحیحی شفاهی در پیشرفت یادگیری زبان و عدم وجود پژوهش کافی در خصوص نگرش مدرسان زبان، بهخصوص مدرسان زبان فارسی، به ارائه بازخورد تصحیحی شفاهی، هدفِ پژوهش حاضر بررسی، تحلیل و نقد نگرش مدرسان زبان فارسی به ارائه بازخورد شفاهی و نیز بررسی عملکرد آنها در کلاس میباشد. بدینمنظور 15 مدرس زبان فارسی از میان مدرسان زبان فارسی بهغیرفارسیزبانان انتخابشدند و به پرسشنامه مورداستفاده پاسخ دادند. این پرسشنامه دارای 20 سؤال بستهپاسخ در مقیاس لیکرت 5 گزینهای و سؤالات بازپاسخ بود. نتایج تحلیل دادههای کمی و کیفی نشانداد که مدرسان زبان فارسی بهغیر فارسیزبانان نگرش مثبتی نسبت به بازخوردهای تصحیحی شفاهی دارند و بیشترین فراوانی از نظر نوع بازخوردها در کلاس، راهبرد فراخوانی و کمترین فراوانی تکرار، درخواست روشنسازی و فرازبانی است. میتوان نتیجه گرفت که نگرش مثبت مدرسان زبان فارسی به بازخورد تصحیحی شفاهی باعث شده که استفاده از آن در عملکردشان نیز آشکار شود. همچنین، میتوان ادعا کرد که مدرسان زبان فارسی از طیف متنوعی از بازخوردها استفاده میکنند ولی بازخورد فراخوانی بسامد بالاتری دارد. نتایج این پژوهش میتواند به کمک مدرسان زبان فارسی، پژوهشگران این حوزه و نیز طراحان دورههای تربیت مدرس زبان فارسی آید.
Given the important role of oral corrective feedback (OCF) in developing language learning and due to the fact that no study has ever investigated Persian language teachers’ attitude toward providing oral corrective feedback, the purpose of the present study was to investigate and critically analyze the attitude and performance of Persian language teachers while providing OCF. To this end, 15 Persian language teachers were selected and given a questionnaire to complete. The questionnaire included both 5-point Likert scale and open-ended items. The findings revealed that Persian language teachers had a positive attitude toward OCF and that elicitation feedback was the most frequently used type of OCF, while repetition, clarification request and metalinguistic feedback were observed to be the least frequently used type of feedback. It can be concluded that Persian language teachers’ positive attitude toward OCF resulted in the effective use of feedback in the process of Persian language teaching. It can also be claimed that Persian language teachers made use of a variety of feedback types; the most frequent of all was elicitation feedback. The findings of this study have implications for Persian language teachers, researchers, and teacher educators. Keywords:
خلاصه ماشینی:
نتـایج تحلیـل داده هـای کمی و کیفی نشان داد که مدرسان زبان فارسی به غیر فارسیزبانان نگرش مثبتـی نسـبت بـه بازخوردهای تصحیحی شفاهی دارند و بیشترین فراوانی از نظر نوع بازخوردها در کـلاس ، راهبرد فراخوانی و کمترین فراوانی تکـرار، درخواسـت روشـن سـازی و فرازبـانی اسـت .
در میان پژوهش های انجام شده در این رابطه میتوان بـه پـژوهش الخمـاش و گولنـاز (٢٠١٩) اشاره نمود که در تحقیقی تجربی در دانشـگاه طـائف (Taif) بـه بررسـی باورهـای مدرسـان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی، درک آنان از بـازخورد تصـحیحیشـفاهی و اثـر آن بـر عملکرد زبان آموزان پرداختند.
بنابراین محقق با در نظرگرفتن این خلاء، در ایـن پـژوهش قصددارد به سؤالات زیر پاسخ دهد: ١ نگرش مدرسان آموزش زبان فارسی به غیـر فارسـیزبانـان نسـبت بـه بازخوردهـای تصحیحی شفاهی چگونه است ؟ ٢ مدرسان از کدام نوع از بازخوردهای تصحیحی شفاهی در کلاس خود بیشـترین و از کدام یک کمترین بهره را میبرند؟ ٣.
٤. ارائه و تحلیل داده ها هدف اصلی این پژوهش بررسی نگرش مدرسان آموزش زبان فارسی بـه غیـر فارسـیزبانـان درباره بازخورد تصحیحیشفاهی و عملکرد آنان درکلاس با اسـتفاده از پرسشـنامه ای بـا دو بخش سؤالات بسته پاسخ و بازپاسخ بود.
٢. ٤ یافته های پرسشنامه (بخش کیفی) پرسش شماره دو: مدرسان از کدام نوع از بازخوردهای تصحیحی شـفاهی در کـلاس خـود بیشـترین و از کدام یک کمترین بهره را میبرند؟ برای بررسی عملکرد مدرسان آموزش زبان فارسی در رابطه با اسـتفاده از بازخوردهـای تصحیحی شـفاهی، پاسـخ هـای ارائـه شـده در بخـش دوم پرسشـنامه بـا اسـتفاده از تحلیـل محتوایی، طبقه بندی و کدگـذاریشـده و فراوانـی و درصـد هـر کـدام از انـواع بازخوردهـا محاسبه گردید (جدول شماره ٦).