چکیده:
اعتبارات اسنادی تجاری و تضمینی از سریعترین و مطمئنترین ابزارهای پرداخت بینالمللی به شمار میآیند. آنچه که بیش از پیش بر مطلوبیت آنان افزوده، قابلیت انتقال آنان است؛ چراکه افراد درگیر در قراردادهای تجاری بینالمللی را از پرداخت هزینههای مضاعف و صرف اوقات طولانی جهت درخواست افتتاح اعتبار جدید معاف میدارد. مکانیزم منحصر به فرد و شرایط انتقال سبب ایجاد آثار حقوقی قابل توجهی شده است که هر قدر آگاهی و شناخت نسبت به این مکانیزم، شرایط و آثار آن بیشتر باشد، امکان بهرهمندی بهتر از آن نیز افزایش مییابد. چنین شناختی در گرو مطالعه همهجانبه و بررسی تجربیات موفق سایرین میباشد. مقاله پیش رو گامی است در جهت ارائه تصویری جامع از حقوق حاکم بر انتقال اعتبارات اسنادی از طریق تطبیق مقررات موجود در نظام حقوقی ایالات متحده امریکا به عنوان نظامی پیشرو که به جرات میتوان در مواردی رویکردهای اتخاذ شده را کم نظیر دانست، دو ارگان راهبردی سازمان ملل متحد و اتاق بازرگانی بینالمللی که مقررات آنان مورد قبول اکثریت کشورهای صنعتی و توسعه یافته میباشد و در نهایت نظام حقوقی ایران که میتواند سبب ملموستر شدن مطالعه گردد.
Commercial and Stand-by Letter of Credit are two of the fastest and safest international payment instruments. What has made them even more desirable is their negotiability; this is because it exempts people involved in international commercial contracts from paying greater fees and spending long hours applying for a new letter of credit. However, the reason why negotiability has led to greater speed and security of letter of credit is undoubtedly the unique mechanism of transfer and the precise conditions governing it. These advantageous conditions have given birth to desirable consequences in the legal field. Therefore, the greater our awareness and knowledge about this mechanism, and its conditions and effects, the greater would be the benefits that can be derived from it. Such knowledge also depends on a comprehensive study and review of the successful experiences of others. The present article is a step towards providing a comprehensive picture of the rights governing the transfer of letter of credit through the application of the current provisions in the United States legal system as a pioneer system whose approaches in certain cases can boldly be asserted to be unique. A review of the United Nations and the International Chamber of Commerce, who play a strategic role in this regard and whose regulations are accepted by the majority of industrialized and developed countries, plus the Iranian legal system, can make the study more tangible and practical.
خلاصه ماشینی:
مقاله پیش رو گامی است در جهت ارائه تصویری جامع از حقوق حاکم بر انتقال اعتبارات اسنادی از طریق تطبیق مقررات موجود در نظام حقوقی ایالات متحده امریکا به عنوان نظامی پیشرو که به جرات میتوان در مواردی رویکردهای اتخاذ شده را کم نظیر دانست، دو ارگان راهبردی سازمان ملل متحد و اتاق بازرگانی بینالمللی که مقررات آنان مورد قبول اکثریت کشورهای صنعتی و توسعه یافته میباشد و در نهایت نظام حقوقی ایران که میتواند سبب ملموستر شدن مطالعه گردد.
». «کنوانسیون» حکم صریحی در این باره ندارد و صرفاً در ماده ۹ خود بند (۱) بیان داشته است که ذینفع اول تنها تا حدی که در تعهدنامه اجازه داده شده است میتواند انتقال اعتبار را صورت دهد.
حال بر همین مبنا «مقررات یو سی پی» چنین بیان داشته است که حتی اگر اعتبار قابل انتقال افتتاح شود و بانک نیز رضایت به درخواست انتقال دهد، این انتقال در هر حال نباید بیش از یک بار صورت پذیرد و ذینفع دوم حق ندارد مجدداً آن را به دیگری منتقل کند (Benjamin, Ibid.
حال رویه قضایی جهت حفظ این حق، در همین حد فاصل برای بانک انتقال دهنده نیز تعهدی را مبنی بر حفظ اطلاعات محرمانه ذینفع اول در قبال متقاضی اعتبار قائل است.
P. (1986), "Transfer of documentary credit", Journal of Business Law. Godwin, W.
(1990), "Transferable Letters of Credit – the effect of Lariza", Journal of Business Law. Gustavus, J.