چکیده:
ادبیات و تاریخ ایران نشان میدهد جامعۀ زنان در گذشته، در صحنۀ روایت و ثبت نقش تاریخی خود غایب بوده اند و در این غیبت، قلم به دست مردانی بوده است که به حذف یا تحریف سیمای واقعی زنان در طول تاریخ پرداخته اند. باوجوداین به دورۀ مشروطه باید با نگاهی دیگر نگریست. دوره ای که همراه با آشنایی با فرهنگ غرب، طرح مطالبات اجتماعی، تلاش برای سوادآموزی، نامه نگاری، روزنامه نگاری و حضور در صحنه های اجتماعی برای زن ایرانی بود؛ بطوری که میتوان آن را آغازگر دوره ای در تاریخ ایران دانست که زنان به طرح مطالبات اجتماعی خود پرداخته اند. در واقع از این دوره بتدریج میتوان شاهد نشانه های حضور زنان در گسترۀ نویسندگی، بویژه در حوزۀ عمومی و اجتماعی ایران، بود. هدف از این مطالعه بررسی سبک شناسانۀ نثر زنان در دورۀ قاجار و مشروطه، به منظور شناخت جایگاه اجتماعی واقعی آنها در این دورۀ تاریخی است. در این تحقیق گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته و تحقیق به روش تاریخی به توصیف و تحلیل داده ها میپردازد. یافته ها نشان میدهد جنسیت، طبقۀ اجتماعی، سطح تحصیلات و روحیات زنانه بر ویژگیهای سبک شناسانۀ این آثار تاثیر گذاشته است.
Iranian literature and history show that in the past, the women's community has been absent from the narrative and historical role, and in this absence, the pen has been in the hands of men who have removed or distorted the true appearance of women throughout history. However, the constitutional period must be looked at differently. The course, which was accompanied by an introduction to Western culture, social demands, literacy efforts, letter-writing, journalism, and social scenes for Iranian women, so that it could be the beginning of a period in The history of Iran knew that women had made their social demands. In fact, from this period, we can gradually see the signs of women's presence in the field of writing, especially in the public and social spheres of Iran. The aim of this study is to investigate the stylistic style of women's prose in the Qajar and constitutional periods, in order to recognize their real social status in this historical period. In this research, data collection using library resources and historical research Describes and analyzes data. The findings show that gender, social class, level of education and women's morale have influenced the stylistic features of these works.
خلاصه ماشینی:
سبک شناسي نثر زنان در دورة قاجار و مشروطه (ص ٤٦-٢٧) حميده مظهري آزاد٢، مريم شايگان ٣ (نويسندة مسئول )، محمدحجت 4 تاريخ دريافت مقاله :ارديبهشت ٩٨ تاريخ پذيرش قطعي مقاله :مهر٩٨ چکيده ادبيات و تاريخ ايران نشان ميدهد جامعۀ زنان در گذشته ، در صحنۀ روايت و ثبت نقش تاريخي خود غايب بوده اند و در اين غيبت ، قلم به دست مرداني بوده است که به حذف يا تحريف سيماي واقعي زنان در طول تاريخ پرداخته اند.
در اين تحقيق سعي ميشود با سبک شناسي متون نثر دورة قاجار و مشروطه ، که به قلم زنان به نگارش درآمده است ، نشانه هاي نخستين حضور جدي و گستردة آنان را در عرصۀ ادبيات و اجتماع مورد تحليل و بررسي قرار داد.
در اين تحقيق نشان داده خواهد شد که چگونه تغيير اوضاع و شرايط اجتماعي، زمينۀ مناسب را براي ورود رسمي و جدي زنان به فرهنگ و ادبيات مکتوب فراهم نمود و سبک اين نوشته ها داراي چه ويژگيهايي است و پيوند آن با دنياي زنان چگونه است ؟ ٤- تحصيل زنان در دورة قاجار و مشروطه در زمان ناصرالدين شاه طرح آموزش عمومي منطبق بر الگوهاي آموزش غربي، عاملي در دگرگونسازي فضاي فکري و فرهنگي زنان شد.
در واقع درمورد نوع مطالبات جامعۀ اجتماعي زنان در نامه - نگاريهاي آنان در مطبوعات دورة مشروطه ميتوان عنوان داشت که در اين نامه نگاريها، مطالبه گري اجتماعي زنان در دو محور بوده است ؛ نخستين محور نگرش تربيت و ايجاد مدارس نسوان را هدف اساسي خود قرار داده بود که بيشتر مطبوعات داخلي و روزنامه هايي چون کاوه در خارج نمونۀ آن هستند.