چکیده:
ممکن است در جریان دادرسی، صلاحیت مرجع رسیدگیکننده تغییر کند. یکی از عوامل این تغییر «ارتباط» میان دعاوی است که در اصطلاح موجب گسترش دامنة صلاحیت میشود. گسترش صلاحیت ازاینرو صورت میگیرد که بر پایۀ مقررات اولیۀ صلاحیت، صلاحیت کارامد، مؤثر، مناسب و کامل نیست و ارتباط دعاوی، بهعنوان یکی از قواعد ثانویة صلاحیت، برای اثربخشی و کارامدی قواعد اولیة صلاحیت را دگرگون میکند. ارتباط، میان دعاوی وابستگی آیینی ایجاد میکند و دعاوی استقلال خود را از دست میدهند؛ اما اینکه آیا ارتباط میان دعاوی میتواند موجب گسترش صلاحیت ذاتی شود، پرسشی است که در این پژوهش مورد مطالعة تطبیقی (ایران و فرانسه) قرار گرفته است. بهنظر میرسد برخلاف تصور اولیه، ارتباط دعاوی در بسیاری موارد موجب گسترش صلاحیت ذاتی میشود.
Abstract: The jurisdiction may change during the proceedings. One of the causes of this shift is connectivity of claims. This is known as the extension of competence. The extension of jurisdiction occurs because, under the primary jurisdiction rules, jurisdiction is not efficient, effective, appropriate and complete, and the connectivity of claims, as one of the secondary jurisdictional rules, alters the rules for its effectiveness and efficiency. Connectivity creates dependency between claims and thus loses their independence. Whether the connectivity of claims can lead to the extension of inherent jurisdiction is a question that has been studied in a comparative study (Iran and France). It seems that in many cases the connectivity of claims extends the inherent jurisdiction.
خلاصه ماشینی:
گسترش دامنة صلاحيت ذاتي ناشي از ارتباط دعاوي مدني ؛ مطالعة تطبيقي در حقوق ايران و فرانسه با تأکيد بر روية قضايي خيرالله هرمزي دانشيار گروه حقوق خصوصي دانشکدة حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبائي بديع فتحي استاديار گروه حقوق خصوصي دانشکدة حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبائي (تاريخ دريافت : ١٣٩٨/١١/٢٦ – تاريخ تصويب : ١٣٩٩/٤/٢) چکيده ممکن است در جريان دادرسي ، صلاحيت مرجع رسيدگي کننده تغيير کند.
٣. اثر ارتباط بر صلاحيت ذاتي مراجع بدوي در آيين دادرسي ايران درصورتي که موضوعي در صلاحيت دادگاه حقوقي و موضوع مرتبط بـه آن در صلاحيت ديوان عدالت اداري ٢ يا دادگاه جزايي يا دادگـاه خـانواده ٣ باشـد، قـانون گـذار توسعۀ صلاحيت را تجويز نکرده است (کريمي و شکوهي زاده ، ١٣٨٨: ٥٩؛ کريمي و پرتـو، ١٣٩٥: ٢٥٩) و در چنين مواردي رسيدگي به دعواي منوط عنه متوقف مي شود و بايد قرار توقف رسـيدگي يـا بـه تعبيري «قرار اناطه » صادر شود (مادة ١٩ق .
ب ) اثر ارتباط بر صلاحيت دادگاه تجديدنظر با ديوان عالي کشور پرسش اين است که اگر از يک دعوا تجديدنظرخواهي به عمل آيـد و از دعـواي مـرتبط ديگـر فرجام خواهي شود، کدام مرجع صلاحيت رسيدگي بـه دعـاوي را دارد؟ آيـا هـر مرجـع بايـد جداگانه تصميم بگيرد يا آنکه صلاحيت ديوان عالي کشور براي رسـيدگي بـه هـر دو پرونـده توسعه مي يابد؟ در ميان آراي وحدت رويۀ ديوان عالي ، رأي شـمارة ٦٠٦ - ١٣٧٥/٣/١ بـدون نام بردن از اثر ارتباط بر توسعۀ دامنۀ صلاحيت دعاوي ، اين اثر را پذيرفته اسـت .