چکیده:
مقاله حاضر از نوع مروری می باشد که با توجه به پژوهش های محققان در این زمینه جمع آوری شد. در راستای سیاست افزایش صادرات غیرنفتی، شناخت محصولات و فعالیتهای تولیدی کشور که شرایط لازم جهت نفوذ در بازارهای جهانی را دارا باشند، امری ضروری به نظر می رسد، چشم انداز تمام شدن منابع نفتی و وجود مشکلات ناشی از اقتصاد تک محصولی، سیاست گذاری هایی را در راستای افزایش صادرات غیرنفتی از جمله محصولات کشاورزی موجب شده است. صادرات گیاهان دارویی یکی از منابع سرشار ارزی برای کشور مان است. در ایران اکثر گونه های گیاهان دارویی امکان کشت و تولید دارد. گام اول برای ورود به بازارهای جهانی، شناسایی بازارهای هدف صادراتی محصولات هست. ارائه راهکارهای علمی به صادرکنندگان گیاهان دارویی در زمینه انتخاب بازار هدف صادرات، ضرورت انجام چنین پژوهشهایی را مشخص می کند. هدف این مقاله بررسی ارزآوری صادرات گیاهان دارویی ایران در تجارت جهانی می باشد.
The present article is a review that was collected according to the research of researchers in this field. In line with the policy of increasing non-oil exports, recognizing the country's products and production activities that have the necessary conditions to penetrate global markets, it seems necessary, the prospect of depleting oil resources and the problems caused by the single-product economy, policies has led to an increase in non-oil exports, including agricultural products. Export of medicinal plants is one of the rich sources of currency for our country. In Iran, most species of medicinal plants can be grown and produced. The first step to entering global markets is to identify the target markets for the export of products. Providing scientific solutions to exporters of medicinal plants in selecting the target market for export highlights the need for such research. The purpose of this article is to investigate the exchange rate of Iranian medicinal plants exports in world trade.
خلاصه ماشینی:
در راستای سیاست افزایش صادرات غیرنفتی، شناخت محصولات و فعالیتهای تولیدی کشور که شرایط لازم جهت نفوذ در بازارهای جهانی را دارا باشند، امری ضروری به نظر می رسد، چشم انداز تمام شدن منابع نفتی و وجود مشکلات ناشی از اقتصاد تک محصولی، سیاست گذاری هایی را در راستای افزایش صادرات غیرنفتی از جمله محصولات کشاورزی موجب شده است.
com) مقدمه جهت گیری سیاست های اقتصادی دولت در سالهای اخیر به صورت عدم اتکای کشور صرفا به درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام و گرایش به سمت توسعه و گسترش صادرات غیرنفتی از جمله بخش کشاورزی و منابع طبیعی بوده است، بنابراین بخش کشاورزی یکی از بخش های اقتصادی است که میزان بالایی از اشتغال و سطح اندکی از سرمایه گذاری را نسبت به بخش های دیگر به کار می گیرد.
چشم انداز تمام شدن منابع نفتی و وجود مشکلات ناشی از اقتصاد تک محصولی، سیاست گذاری هایی را در راستای افزایش صادرات غیرنفتی از جمله محصولات کشاورزی موجب شده است (خداوردیزاده و محمدی، 1396).
با توجه به قابلیتهای کشور، چنین به نظر می رسد که کشور ایران هنوز نتوانسته از ظرفیت ها و پتانسیلهای موجود به خوبی بهره برداری کند و جایگاه مناسبی در عرصه تجارت در بازارهای جهانی گیاهان دارویی بیابد؛ به عبارت دیگر مسأله اصلی این است که در سطح کلان هنوز معلوم نیست که با اولویت ترین بازارهای هدف گیاهان دارویی منتخب ایران که در عین حال بالاترین عایدی را نصیب کشور نماید کدام بازارها هستند تا با پاسخ علمی به این مسأله بتوان به بهینه سازی صادرات این محصول و درآمدهای ارزی حاصل از آن پرداخت.