چکیده:
مقاله حاضر ضمن بررسی ماهیت حقوقی ماده 679 ق. م در خصوص شروط ضمن عقد را بیان میدارد و با توجه به این که عنوان میکند که موکل میتواند هر وقت بخواهد وکیل را عزل کند،.... و این حق عزل را ضمن عقد لازمی از خود سلب میکند. از آن جایی که طبق ماده ۹۵۹ ق. م. هیچ کس نمیتواند حقوق مدنی را از خود سلب کند مگر این که حقوق جزئی یا کوتاه مدت باشد در تعارض است. محقق در این پژوهش ضمن بررسی کتب و مقالات و نظرات محققین، فقها و علمای حقوق، اکثریت قریب به اتفاق معتقدند که شرط ضمـن عقد، ماهیت عقـد جایز را برهم نمیزند ولی وفای به شرط را الـزام آور و صحیح میدانند.
خلاصه ماشینی:
م در خصوص شروط ضمن عقد را بیان می دارد و با توجه به این که عنوان می کند که موکل می تواند هر وقت بخواهد وکیل را عزل کند،....
م. هیچ کس نمی تواند حقوق مدنی را از خود سلب کند مگر این که حقوق جزئی یا کوتاه مدت باشد در تعارض است.
م موکل در ضمن عقد لازم حق عزل را که از قبل داشته از خود سلب می کند ولی بر اساس ماده 959 ق.
م «موکل می تواند هر وقت بخواهد وکیل را عزل کند، مگر این که وکالت وکیل و یا عدم عزل در ضمن عقد لازم شرط شده باشد.
۷-اگر وکیل ضمن عقد لازم ملتزم به عدم استعفاء شود این التزام قابل فسخ نیست ولی به موت یا جنون یا سفه او وکالت از بین می رود.
نظر مخالف که وکالت را الزام آور می داند (دکتر امامی، ج ۲، ص ۲۳۲) ۸-حق عزل وکیل ضمن عقد لازم دیگر ساقط شده باشد عزل اثر ندارد.
عزل از توکیل بصورت شرط فعل مثبت این است که موکل ضمن عقد لازم تعهد کند مشروط له را وکیل خود نماید.
اگر التزام به وکالت ضمن عقد لازم بصورت شرط فعل باشد این که وکالت مزبور جایز است یا لازم، در بین حقوق دان ها اختلاف است.
در مورد این که آیا این شرط مانع استفاده وکیل یا موکل از حق عزل یا استعفای خود است اختلاف نظر وجود دارد؛ بعضی از حقوق دانها با توجه به مفاد ماده ۲۳۷ ق.