چکیده:
تا قبل از دوران معاصر، و البته در دوران معاصر، فلاسفه و متفکران بسیاری به منظور اثبات تجرد نفس و یا با اهداف دیگری از اصل «استحالۀ انطباع کبیر در صغیر» استفاده کرده اند. این متفکران استدلالی برای اثبات این اصل ارائه نکرده اند، گویا آن را بدیهی میدانسته اند. امروزه به دلایل مختلفی از جمله پیشرفت های اخیر علمی، علی الخصوص در دو رشتۀ زیست شناسی و فیزیک، تبیینی ماتریالیستی از «فرآیند حصول ادراکات حسی» ارائه شده که معنی پذیرش آن این است: گذشتگان، به خاطر عدم اطلاع از نتایج پیشرفت های اخیر علمی، گمان می کردند که انطباع کبیر در صغیر، علاوه بر «عالم ماده»، در «عالم ادراکات حسی» نیز محال است؛ اما امروزه به دنبال بهره مندی بشر از نتایج پیشرفت های علمی، روشن شده که «انطباع کبیر در صغیر در عالم ادراکات حسی» نه تنها محال نیست، بلکه کاملا ممکن و بالاتر از آن قابل توجیه علمی ست. تلاش این مقاله بر آن است که با تبیین استدلال های مربوط به «امکان انطباع کبیر در صغیر در عالم ادراکات حسی» در ضمن بررسی «فرآیند ماتریالیستی حصول ادراکات حسی»، بیپایگی استدلال های ماتریالیست ها را نشان دهد و اثبات نماید که اصل «استحالۀ انطباع کبیر در صغیر» نه تنها در عالم واقع، بلکه در «عالم ادراکات حسی» نیز جاری ست.
A great number of contemporary & traditional philosophers, used the principle of the “impossibility of the impression of the big things in small places” to prove the immateriality of the soul. Also, they have used this principle for other purposes. These thinkers have not provided an argument to prove this principle. they seem to have taken this principle as a self-evident principle. Today, because of the variety of reasons, including recent scientific advances, especially in two branches of science, biology and physics, the materialists have presented a materialistic explanation about the “process of obtaining perceptions”. If we accept it, it means: the traditional philosophers, because of the lack of advanced knowledge, thought that: “the impression of the Big things in small places” is impossible in the “world of perceptions”, in addition to the “material universe”; But today, scientific researches has clarified that “impossibility of the impression of the Big things in small places in the world of sense perception” not only isn’t impossible, but also quite possible and it is scientifically justifiable. This paper prove that the Materialists’ argument is wrong. We do this by comparing these two principles with together: “impossibility of the impression of the Big things in small places in the world of sense perception” and “materialistic process of obtaining perceptions”; we want to prove that the principle of “impossibility of the impression of the Big things in small places” not only is happened in the real world (material word), but also in the “world of sense perceptions”.
خلاصه ماشینی:
صورت کلي استدلال اثبات تجرد نفس با استفاده از اصل «استحاله انطباع کبير در صغير» صورت کلي اين استدلال ، که يکي از استدلال هاي مهم اثبات تجرد نفس است ، به صورت قياس استثنايي چنين خواهد بود: ١) اگر صور حسي (بينايي ) و موطن آن ها که قاعدتا محلي مانند سلسلۀ اعصاب ، مغز و يا هرکجاي ١.
اين توضيحات علمي که پس از اين به آن ها خواهيم پرداخت ، حاوي اين نکته اند: کشفيات علمي جديد نشان مي دهند که در حين «فرآيند حصول ادراکات حسي » اتفاقات بسيار پيچيده اي در مغز و سلسلۀ اعصاب رخ مي دهد که به صورت علمي تبيين مي نمايد: «در يک فضاي صرفا مادي و بدون حضور هيچ امر مجردي ، اشياء مادي که خودشان داراي ابعاد بسيار بزرگ هستند و تصوير آن ها در مغز و سلسلۀ اعصاب بسيار کوچک است ، بزرگ و به اندازة واقعي خود ديده مي شوند»١.
اگر مطابق فرض ، تمام دستگاه هاي ادراکي ما مادي بود و هيچ عنصر غيرمادي ديگري در آن وجود نداشت ، ازآن جا که ما فقط با آن صور ادراکي سروکار داريم و فقط آن ها را مي بينيم و چون در عالم ماده نسبت بين ابعاد همواره مقدار ثابتي ست ، بايد اشياء کبير را در ابعاد ميلي متري و يا حتي کمتر مي ديديم نه در ابعاد متري و کيلومتري ؛ اما واقعيت اين است که ما آن ها را در ابعاد متري و کيلومتري مي بينيم و نه ميلي متري .