چکیده:
هدف این پژوهش تحلیل قوانین مرتبط با امور ورزش و تربیت بدنی در عهد پهلوی دوم بر مبنای قانونگذاری خوب است. در اهمیت و ضرورت پژوهش قابل توجه است که نخبگان ایران پس از انقلاب مشروطیت سعی در نهادینه و محدودسازی نظام سیاسی به قانون بودند، این مهم در عرصه های گوناگون از جمله تربیت بدنی و ورزش به عنوان گستردهترین پدپده اجتماعی عصر حاضر در مجالس ادوار پهلوی دوم به چشم می خورد. لذا این پژوهش با رویکرد کیفی انتقادی می کوشد احکام و قوانین ورزشی مصوب مجلس شورای ملی، از سال 1320 تا 1357 ش را براساس فرآیند «قانونگذاری خوب» تحلیل نماید. روش تحقیق تاریخی با بررسی اسناد است. طبق رویه های «قانونگذاری خوب»، قانونگذاری فرایندی است که گرچه در صلاحیت قوه مقننه است، اما مستلزم همکاری سایر قوا، به ویژه قوه مجریه می باشد و براساس معیارهای قانونگذاری خوب، مصوبات پارلمان باید به لوایح قوه مجریه متکی باشند. نتایج نشان داد که تمام قوانین ورزشی مصوب در عهد پهلوی دوم لایحه محور است که این روند به رغم انطباق با اصل حاکمیت قانون، احتمالا ناشی از چالش تفکیک قوا می باشد و حاکی از حکمرانی استبداد خودکامه و دست نشاندگی قوای مجریه و مقننه توسط دربار است. قوانین مرتبط به برگزاری بازی های آسیای 1974 تهران که بزرگترین رویداد ورزشی معاصر کشور است، احتمالا حاصل همراستایی ارکان سیاسی کشور باشد. پیشنهاد می شود در گام دوم انقلاب ارکان سیاسی نظام بدین گونه برای دستیابی به میزبانی رویداد های ورزشی منطقه ای و بین المللی بسیج شوند.
The purpose of this research is the political- legal pathology of the laws related to sports and physical education in the national consultative assembly in the second Pahlavi era based on the theories of the State of Law and good legislation In the modern world, community-based sports, elite-based sports, the development of sports as an industry, and the development of sports as a means of public education are four approaches in the Mulll et al. this model at four levels: educational, public and recreational, championship and professional Are classified. Therefore, this research with a critical qualitative approach examine the principle of Legislative formalities from the principles of good legislation, while analyzing the trend and orientation of legislative policies from the second Pahlavi era with emphasis on the main components of sports development in the modern world. The results showed that all sports laws adopted in the second Pahlavi era are bill-oriented, which, despite compliance with the Good Legislation (Legislative formalities (, is probably due to the challenge of separation of powers and indicates the absolute rule of the second Pahlavi in Legislative system. In addition, most of the legislative policies on the subject of sports are about the development of educational, public and recreational and championship sports, and little attention is paid to the development professional sports. This imbalance in the legislative policies of the sport has led to the backwardness of the Iranian sports industry.
خلاصه ماشینی:
در دنیای مدرن ، ورزش مبتنیبـر جامعـه ، ورزش مبتنیبر نخبگـان ، توسـعۀ ورزش بـه مثابـه صـنعت ، و توسـعۀ ورزش به مثابه ابزار تربیت عامه ، رویکردهای چهارگانه ای هستند که در مـدل مـول و همکاران ، در چهار سطح آموزشی، همگانی و تفریحی ، قهرمـانی، و حرفـه ای دسته بندی شده اند؛ بنابراین ، این پژوهش بـا رویکـرد کیفـی انتقـادی، در پـی بررسی اصل تشریفات تقنی ی از اصول قانون گذاری خوب ، در ضـمن تحلیـل روند و جهت گیری سیاست های تقنینی عهد پهلوی دوم با تأکید بر مؤلفه های اصلی توسعه ورزش در دنیای مدرن است .
در مورد اهمیـت بحـث هـای سیاسـیـحقـوقی عرصۀ ورزش و تربیت بدنی همین بس که با توسعه روزافزون ورزش ، ضمن ایجاد فضای مناسب برای تعامل ورزش با سیاسـت بـه منظـور بهـره بـرداری حکومت ها از ظرفیت های این پدیدۀ چندوجهی ، عرصۀ ورزش به یک صنعت بزرگ ، پرمخاطـب ، و منحصربفرد و به تعبیری، نیرومندترین اصطلاح جهانی تبدیل میشـود کـه مسـائل حقوقی، سیاسی، و ژئوپلیتیـک پ چی یـده ای در آن نهفتـه اسـت (رضـوی و نـوبختی ، ١٣٩١: ٢٦؛ شعبانیمقدم و فراهانی ، ١٣٩٤: ١٣٥؛ فاضلی، ١٣٩١: ١٥١؛ وایز و کوهـه ، ٢٠٢٠: ١)؛ بنابراین ، بررسی قانون گذاری مرتبط با امـور ورزش و تربیـت بـدنی، بـا توجه به قـدمت و اهمیـت آن ، نـه تنهـا از نگـاه نظریـۀ دولـت قـانون بـا تکیـه بـر سیاست های تقنینی، قابل تأمل است ، بلکه از دریچۀ دانش فلسـفه قـانون گـذاری نیـز موضوعی قابل پژوهش به شـمار مـیآیـد.