چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت زمان بر کیفیت زندگی، تعلل رفتار و تصمیمگیری دانش آموزان متوسطه دوم بود. طرح این تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر اسلامشهر در سال تحصیلی 96-97 بود. نمونه تحقیق شامل 30 نفر (15 گروه کنترل و 15 نفر آزمایش) از دانش آموزان بود که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی (1989)، اهمالکاری سولومون و راث بلوم (1984) و پرسشنامه کیفیت تصمیمگیری اخباری زاده (1394) استفاده شد. پس از اجرای پیشآزمون، برنامه آموزشی مدیریت زمان طی 8 جلسه 90 دقیقهای (دو جلسه در هفته) به گروه آزمایش ارائه گردید. پس از پایان آموزشی مدیریت زمان، از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزشی مدیریت زمان بر کیفیت زندگی، تعلل رفتار و تصمیمگیری دانش آموزان متوسطه دوم اثربخش بوده است (05/0> P).
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of time management training on quality of life, behavioral delay and decision making in secondary school students. The design of this semi-experimental study was pre-test-posttest with unequal control group. The statistical population of the study included all secondary school students in Islamshahr in the academic year of 97-96. The research sample consisted of 30 students (15 control and 15 test subjects) who were selected through targeted sampling. Quality of life questionnaire (QOL) (1989), Solomon and Roth Blum (1984), and Akhbarizadeh's decision quality questionnaire (1394) were used to collect data. After the pre-test, time management training was provided to the experimental group during 8 sessions of 90 minutes (two sessions per week). After the end of time management education, both post-test groups were taken. For data analysis, covariance analysis was used. The results showed that time management education was effective on quality of life, depression and behavioral decision of second grade students (P <0.05).
خلاصه ماشینی:
جدول شماره ٤- تحلیل مانکوا بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری تکمیل شده به لحاظ معنوی بر عفو در زنان مطلقه {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به سطح معناداری به دست آمده از تحلیل مانکوا با کنترل اثر پیش آزمون آموزش مدیریت زمان ، بر تمام مؤلفه های تعلل ورزی و نمره کل تعلل ورزی با سطح معناداری (٠,٠٠١) در دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر دارد.
بحث و نتیجه گیری فرضیه اول : آموزش مدیریت زمان بر کیفیت زندگی دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر معناداری دارد.
فرضیه اول پژوهش ؛ حاکی از این بود که آموزش مدیریت زمان بر کیفیت زندگی دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر معناداری دارد.
با توجه به نتایج به دست آمده از جدول شماره (٤) میتوان بیان نمود با توجه به سطح معناداری به دست آمده از تحلیل مانکوا با کنترل اثر پیش آزمون آموزش مدیریت زمان ، بر تمام مؤلفه های کیفیت زندگی و نمره کل کیفیت زندگی با سطح معناداری (٠,٠٠١) در دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر دارد.
فرضیه سوم : آموزش مدیریت زمان بر تصمیم گیری دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر معناداری دارد.
فرضیه سوم پژوهش ؛ حاکی از این بود که آموزش مدیریت زمان بر تصمیم گیری دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر معناداری دارد.
VanEerde میتوان بیان نمود با توجه به سطح معناداری به دست آمده از تحلیل مانکوا با کنترل اثر پیش آزمون آموزش مدیریت زمان ، بر تمام مؤلفه های تصمیم گیری و نمره کل تصمیم گیری با سطح معناداری (٠,٠٠١) در دانش آموزان متوسطه دوم تأثیر دارد.