چکیده:
زمینه و هدف: یکی از موضوعاتی که در فرایند تدوین طرح مواد مسؤولیت سازمانهای بینالمللی (2011)، موردتوجه قرارگرفته است، مسؤولیت دولتها برای اعمال سازمانهای بینالمللی بوده است. مقاله کنونی با هدف بررسی و تحلیل رویکرد طرح مسؤولیت سازمانهای بینالمللی در خصوص «رفتار دولت در ارتباط با اعمال سازمان بینالمللی» به رشته تحریر درآمده است.
مواد و روشها: روش تحقیق ما در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است.
ملاحظات اخلاقی: در به سامان رسیدن این تحقیق ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: کمیسیون حقوق بینالملل، در فصل پنجم طرح (مواد 58 تا 63)، بهطور حصری برخی رفتارهای دولتها، شامل کمک و مساعدت، هدایت و کنترل، اجبار، شانه خالی کردن از ایفای تعهدات، پذیرش مسؤولیت از سوی دولت و ارتکاب رفتار موجب اتکای طرف زیاندیده، درصورتیکه موجب ارتکاب عمل متخلفانه از سوی سازمان بینالمللی شوند را موجب مسؤولیت دولتها دانسته است. طرح مذکور، مسؤولیت ناشی از دو مورد اخیر را «مسؤولیت ثانونی» محسوب و در مقایسه با مسؤولیت ثانوی به معنای مرسوم آن (یعنی مسؤولیت دولت بهصرف عضویت در سازمان)، مفهوم نسبتاً متفاوتی از آن ارائه داده است.
نتیجهگیری: با توجه به عدم پیشبینی برخی رفتارها در طرح، مانند ترغیب و تطمیع سازمانهای بینالمللی و نیز عدم تفکیک دقیق میان مصادیق مسؤولیت ناشی از رفتارهایی که مسؤولیت ثانوی دولتهای عضو را به همراه دارند، انجام اصلاحات اساسی طرح، برای پر نمودن خلاها و جبران نارساییها ضروری است.
Background and Aim: One of the important issues in the process of codifying the Draft articles on the responsibility of international organizations 2011 was Responsibility of a State in connection with the conduct of an international organizations.
Materials and Methods: The method of the present study is descriptive - analytical one.
Ethical Considerations: Honesty and confidentiality have been observed.
Findings: The commission in Draft articles allocated the fifth part (articles 58 to 63) to this issue and has considered exclusively some of the state’s acts as state’s responsibility like: Aid and assistance, Direction and control, Coercion, Circumvention of international obligations, Acceptance of responsibility and Committing the behavior that led the injured party to rely on its responsibility. Conclusion: The Draft articles on the responsibility of international organizations 2011 for various reasons like the lack of adequate support of the injured party suffered from international organizations’ acts and the lack of effective mechanism to prevent the states’ abuse of international organizations’ legal personality doesnchr('39')t have the necessary efficiency and effectiveness to systematize the Responsibility of a State in connection with the conduct of an international organization. Therefore reforming this Draft articles is necessary to resolve the existent gaps.
Conclusion: According to the absence of some behaviors in Draft, such as persuasion and lure of international organizations and lack of accurate differentiation between the responsibilities of the member states, constitutional reforms are necessary to fill the gaps.
Please Cite This Article As: Ahmadnia, H & Jalali, M (2020). “Responsibility of a State in Connection with the Conduct of an International Organization”. Interdisciplinary Legal Research, 1 (2): 1-22.
خلاصه ماشینی:
یافتهها: کمیسیون حقوق بینالملل، در فصل پنجم طرح (مواد 58 تا 63)، بهطور حصری برخی رفتارهای دولتها، شامل کمک و مساعدت، هدایت و کنترل، اجبار، شانه خالی کردن از ایفای تعهدات، پذیرش مسؤولیت از سوی دولت و ارتکاب رفتار موجب اتکای طرف زیاندیده، درصورتیکه موجب ارتکاب عمل متخلفانه از سوی سازمان بینالمللی شوند را موجب مسؤولیت دولتها دانسته است.
1- اعمال قابل انتساب به دولتهای عضو و غیرعضو سازمان بهموجب بخش پنجم طرح مواد مسؤولیت سازمانهای بینالمللی (2011)، یک دولت (عضو یا غیرعضو سازمان) باید در ارتکاب رفتار متخلفانه سازمان به نحوی کمک و مساعدت نموده یا به هدایت و کنترل سازمان بپردازد و یا آنکه مبادرت به اجبار سازمان نماید تا مسؤول تلقی گردد.
(ILC, 2007:22) علاوه بر این در خصوص اینکه آیا رکن مادی کمک یا مساعدت به سازمان بینالمللی، شامل ترک فعل نیز میشود باید گفت: اگرچه ماده 4 طرح مسؤولیت سازمانهای بینالمللی، عمل متخلفانه یک سازمان بینالمللی را شامل فعل و ترک فعل دانسته است اما طرح مذکور در خصوص کمک یا مساعدت ناشی از ترک فعل ساکت است؛ به همین جهت برخی از نویسندگان در این خصوص بیان داشتهاند: نباید ترک فعل بهعنوان رکن مادی کمک یا مساعدت تفسیر شود؛ چراکه عموماً کمیسیون حقوق بینالملل در مورد این موضوع ساکت بوده است.