چکیده:
مقدمه و هدف: بررسی در زمینه ابزارهای متنوع واقعیت مجازی و اثر آن بر عوامل مختلف جسمانی و روانی هنوز در ابتدای راه میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره بازی واقعیت مجازی بر زمان عکس العمل انتخابی مردان سالمند انجام شد. روش شناسی: 30 آزمودنی با میانگین سنی 4/29±71/2 به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). ابتدا با استفاده از دستگاه زمان عکس العمل هشت جهته پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت شش هفته به تمرین رانندگی مجازی پرداختند. پس از پایان دوره تمرینی پس آزمون به عمل آمد. دادهها با استفاده از آزمون تی همبسته برای نشان دادن تفاوتهای درون گروهی و تی مستقل برای تفاوتهای بین گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج بهبود معناداری را در زمان عکس العمل مردان سالمند پس از یک دوره تمرینی نشان داد که این میزان بهبود نسبت به گروه کنترل نیز معنادار بود (0/05>P). نتیجهگیری: در نتیجه میتوان از تمرین رانندگی مجازی در جهت بهبود زمان عکس العمل مردان سالمند استفاده نمود.
Background & Purpose: The study of the various tools of virtual reality and their effects on various physical and psychological factors are still at the beginning. The purpose of this study was to investigate the effect of a virtual reality practice on the selective reaction time of elderly men. Methodology: 30 subjects with a mean age of 71/2±4/29 were randomly selected and assigned to both experimental and control groups (each group was 15). First, the 8 direction reaction time test was pre-tested. The experimental group then went on to practice virtual driving for 6 weeks. After the end of the training period, a post-test was performed. data were analyzed by using t-test to show intra group and independent t-differences for intergroup differences. Results: Significant improvement in the response time of elderly men after a training period showed that this improvement was significant (P Conclusion: As a result, virtual driving practice can be used to improve the reaction time of elderly men.