چکیده:
علمای امامیّه اتفاق نظر دارند بر اینکه تثویب در اذان حرام بوده و هرگز جزء اذان صبح نبوده است ولی میان علمای اهل سنّت درمورد اینکه تثویب در اذان جایز است یا خیر، اختلاف است. غالب علمای اهل سنت گفتن این جمله را در اذان صبح مشروع و مستحب و ترک آن را نیز مکروه میدانند اما برخی اندک از علمای اهل سنّت مثل ابو حنیفه به بدعت بودن تثویب تصریح نموده است، این مقاله بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی به نقد و بررسی بیان دلائل مشروعیت تثویب توسط غالب اهل سنّت پرداخته و در ادامه بیان نماید تمام روایاتی که آنها در مورد تثویب نقل نمودهاند به دو راوی یعنی بلال و ابی محذوره منتهی میگردد که هر دو روایت دارای ضعف جدّی چه از لحاظ سندی و دلالی میباشند.
Imamate scholars all agree that affirmation in the Call to Prayer is forbidden and has never been part of the morning Call to Prayer, but there is disagreement among Sunni scholars as to whether affirmation in the Call to Prayer is permissible or not. Most Sunni scholars consider saying this sentence in the morning Call to Prayer to be legitimate and recommended and quitting is abandoned; but some Sunni scholars such as Abu Hanifa has emphasized its heresy. This article aims to critique and analyze the reasons for the legitimacy of affirmation by the majority of Sunnis using a descriptive-analytical method. That is to say, Bilal and Abi Mahzoor conclude that both narrations have a serious weaknesses, both in terms of authenticity and causal.
خلاصه ماشینی:
غالب علماي اهـل سـنت گفـتن ايـن جملـه را در اذان صـبح مشـروع و مستحب و ترک آن را نيز مکروه ميدانند اما برخي انـدک از علمـاي اهـل سـنت مثـل ابو حنيفه به بدعت بودن تثويب تصريح نموده است ، اين مقاله بر آن است تـا بـا روش توصيفي- تحليلي به نقد و بررسي بيان دلائل مشروعيت تثويب توسط غالب اهل سنت پرداخته و در ادامه بيان نمايد تمام رواياتي که آن ها در مورد تثويب نقل نموده اند به دو راوي يعني بلال و ابي محذوره منتهي ميگردد که هر دو روايت داراي ضعف جدي چـه از لحاظ سندي و دلالي ميباشند.
چنـد روايـت در مـورد تثويب نقل شده است که از باب نمونه به دو مورد از آن اشاره ميشود که عبارت اند از: الف : ابن ماجه در «سنن » خود چنين نقل کرده است : «حدثنا ابوبکر بن وابـي شـيبه حدثنا محمد بن عبدالله الاسدي، عن ابي اسرائيل ، عن الحکم ، عن عبـدالرحمن بـن ابـي ليلي، عن بلال قال : امرني رسول الله (صلي الله عليه و آله ) ان اثوب في الفجـر، ونهـاني ان اثوب في العشاء»: عبدالرحمن بن ابي ليلي و او از بلال نقل مي کند: رسول خدا بـه مـن دستور داده تا در اذان صبح تثويب بگويم ، و مرا از تثويب در اذان نماز عشا نهي کـرد(ابن ماجه ، ١٤٢١ق : ٧١٥/١).