چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف تدوین مدل پیامدهای روانشناختی اضطراب ایپدمی کرونا و نقش میانجیگری سلامت معنوی بر به انجام رسید. روششناسی: از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی - همبستگی است. جامعهی آماری شامل تمامی ساکنان استان لرستان در سال 1398 بود که با اثرات اپیدمی کروناویروس روبرو بودند. نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 384 نفر شامل زنان و مردان بود. نمونهگیری به روش خوشهای مرحلهای انتخاب و پرسشنامهها به شیوهی نظرسنجی اینترنتی تکمیل شد. دادهها در SPSS23 و AMOS تحلیل شد. مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر (GAD-7)، نگرش به آینده مثبت میللو و وورل (2007)، سلامت معنوی پالوتزین و الیسون (1983) و پرسشنامه پژوهشگرساخته پرخاشگری و کیفیت رابطه فرد با خانواده ببرای گردآوری دادهها استفاده شد. بافتهها: اضطراب فراگیر تاثیری مثبت برسطح پرخاشگری و تاثیری منفی بر کیفیت رابطه خانواده و نگرش به آینده مثبت داشت. سلامت معنوی توانست اثرات نامطلوب اضطراب فراگیر بر نگرش به آینده مثبت و کیفیت رابطه با خانواده را میانجیگری نماید، ولی اثر میانجیگرانه بر پرخاشگری نشان نداد. ارزش: با توجه به تهدیدهای روانی بیماری کرونا ضرورت شناخت عوامل تعدیلگر آشکارا دیده میشود و یافتههای این پژوهش مبنی بر تایید تعدیلگری سلامت معنوی، ابزاری راهبردی در اختیار روان شناسان و برنامهریزان کشور قرار میدهد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش گویای آنست که سلامت معنوی میتواند به عنوان یک عامل اساسی در تعدیل اثرات اضطراب فراگیر حاصل از بحران کرونا، باید به عنوان سنگ بنایی جهت حفظ حفظ تندرستی افراد مورد استفاده قرار گیرد.
The aim of this study was to develop a model of psychological consequences of anxiety of corona epidemic and to investigate the mediating role of spiritual health. In terms of purpose, is an applied research and in nature, is descriptive-correlation. The statistical population included all residents of Lorestan province in 1398 that had faced with effects of coronavirus epidemic. The sample based on Cochran formula was 384 men and women. Sampling was done by cluster sampling and questionnaires were completed by internet survey. The Generalized Anxiety Disorder (GAD-7), Mello & Worrell's (2007) time attitude, Paloutzian & Ellison's Spiritual Health (1983), and the researcher - constructed Aggression and Relationship quality Questionnaire were used to collect the data. Generalized anxiety had a positive effect on the level of aggression and a negative effect on the quality of relationship and positive attitude toward the future. Spiritual health mediated the adverse effects of pervasive anxiety on positive future attitudes and quality of relationship with the family, but didnt show mediating effect on aggression. Due to the mental threats of corona epidemic, the necessity of recognizing the mediating factors is clearly seen, and the findings of this study to confirm the mediating role of spiritual health provide a strategic tool for the country's psychologists and planners. The results of this study suggest that spiritual health can be used as a cornerstone in maintaining the health of individuals as a fundamental factor in moderating the effects of generalized anxiety due to the corona crisis.
خلاصه ماشینی:
رویهم رفته ، گسترش بیماریهای واگیر میتواند موجب افزایش اضطراب گردد و این اضطراب نیز به نوبه ی خود دارای اثراتی ناخوشایند بر وضعیت روانی افراد است (تیلور و همکاران ٢، ٢٠٠٨) در این راستا، در پژوهش پیش رو تلاش شده تا اثرات اضطراب حاصل از اپیدمی کرونا بر کیفیت روابط خانوادگی، نگرش به آینده مثبت و بروز خشونت در افراد مورد بررسی قرار گیرد.
بر اساس آنچه گفته شد، آگاهی از میزان اثرات گسترش بیماریهای اپیدمیک از سویی و پشت سر گذراندن دوره های فاجعه بار تجربه ی بیماریهای اپیدمیک در تاریخ کشورمان (مانند طاعون در خلیج فارس (کاووسی عراقی، ١٣٨١)، طاعون در مشهد (دهقان نژاد و کثیری، ١٣٨٩)، دیفتری، تب مالت ، تیفوس و جذام (میرصالحیان و دالوند، ١٣٩٧) و وبا در کل کشور (محمدصالحی،١٣٩٧) از سوی دیگر، تلنگری بوده است که پژوهشگر را در این پژوهش بر آن داشته تا به دنبال متغیرهای میانجیگری باشد که در این شرایط بغرنج بتواند اثرات منفی احتمالی اضطراب فراگیر را تعدیل سازد.
بر این اساس ، بررسی ضرایب تأثیر استاندارد نشان میدهد که اضطراب فراگیر به طور مستقیم دارای تأثیری به میزان ٠/٨٢ + بر میزان پرخاشگری، ٠/٢٧ - بر نگرش نسبت به آینده ، ٠/٣٦ - بر کیفیت رابطه با خانواده و ٠/٣٠ - بر سلامت معنوی است .
بررسی فرضیه نخست پژوهش نشان داد که اضطراب فراگیر تأثیری منفی به میزان ٠/٥٠- بر کیفیت رابطه افراد با خانواده داشت که در سطح ٠,٠٠١ معنادار بود؛ و با ورود سلامت معنوی به مدل به ٠/٣٦- کاهش یافت .