چکیده:
کشف الاسرار و عده الابرار کتابی در تفسیر عرفانی قرآن به زبان فارسی و تالیف
رشیدالدین ابوالفضل میبدی در ده جلد است که منبعی غنی از تفسیر، تاویل،
معارف اسلامی، شعر و ادب عربی و فارسی میباشد. میبدی کتاب مذکور را در
اوایل سال 520 آغاز کرده و سرمشق او در این کار، تفسیر الهروی خواجه عبدالله
انصاری بوده است. نویسنده در نوشتار حاضر، به اختصار پارهای از معادل های
فارسی قرآن را بیان میدارد و در این زمینه، از فرهنگهای قرآنی دیگر نیز به عنوان
شاهد مثال استفاده کرده است.
خلاصه ماشینی:
نویسنده در نوشتار حاضر، به اختصار پاره ای از معادل های فارسی قرآن را بیان می دارد و در این زمینه، از فرهنگ های قرآنی دیگر نیز به عنوان شاهد مثال استفاده کرده است.
چون در نوبت پیشین درباره شناخت فضایل و هنرمندی رشید الدین سخن به میان آمد؛ این بار پاره ای معادل های فارسی قرآن مجید – مختصر و به عنوان نمونه – بیان می شود و از فرهنگ های قرآنی دیگر نیز به عنوان شاهد مثال استفاده می گردد.
آب خوردن (ف لغات /٢٥٦)؛ همان [یعنی: آب خوردن] آب خوش، آب خور خوش آشامیدنی، آب خور، خوش گوار ( فرهنگنامه قرآنی، ج /٨٨٨) مثال: این دیگر آشامه توست آبی سرد (کشف، ج٨/٣٤٤) - آشمندگان: شاربین.
(فرهنگنامه قرآنی، ج ٣/٩٦٠)توانائی (ف لغات /٢٧٦ و نیز لسان /٣١٤) مثال: برمنه چیزی که تاوستن نیست ما را (کشف، ج ١/ص ٧٧٦) - تاونده: عَزیز.
بروارها 26 (ف لغات / ٣٠٤) حجره ها، بروارها (م غُره فة) نشست گاه (لسان / ٣٢٦) نشستگاه، برواره، بارگها، روادها 27، ورواره، بالاخانه (فرهنگنامه قرآنی، ج٣/١٠٦٥) نشانه های اختصاری: ١- (کشف ج٧/٢١٨) کشف الاسرار و عدة الابرار ابوالفضل رشید الدین میبدی، عدد دست راست شماره جلد و عدد دست چپ شماره صفحه ٢- ج: جلد ٣- ح: حاشیه متن ٤- لغ: لغت نامه دهخدا ٥- م: مفرد ٦- مص: مصدر ٧- مص ع، ف: مصدر عربی - فارسی ١- فرهنگ برهان قاطع، تألیف محمد حسین بن خَلَف تبریزی، به اهتمام محمد معین.