چکیده:
چکیده بشر به دنبال تکامل در زندگی خویش، مسکن طبیعی در غارها را رها نمود و به مسکن ساخته دست خودروی آورد و تا امروز هر آنچه فرهنگ، اقتصاد و ابعاد زندگی انسان متحول شده، مسکن او هم متحول شده است. به همین جهت با تحول فرهنگی در هر جامعهای، تحول در مسکن مشهود میگردد؛ بنابراین چگونگی طراحی معماری مسکن میتواند بر سبک زندگی ساکنان تأثیرگذار باشد و متعاقب آن میزان مصرف انرژی (به عنوان قسمت مهمی از توسعه پایدار) را دچار تغییر کند. در این پژوهش تلاش شده، تأثیر معماری دسترسیهای عمودی مجتمعهای مسکونی بر سبک رندگی پایدار (زیر مجموعهای از معماری پایدار) ساکنان مجتمعهای مسکونی مورد کنکاش قرار گیرد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری دادهها؛ پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. در مراحل ابتدایی از روش مطالعه اسنادی و کتابخانهای اطلاعات لازم کسب و سپس تعداد 14 مجتمع مسکونی شیراز با قرابت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به دو گروه بلند مرتبه و ارتفاع متعارف تقسیمبندی شده است و پس از سنجش کیفیت و کمیت دسترسی عمودی (آسانسور و پله) آنها، تعداد دفعات استفاده از آسانسور طی یک هفته در اردیبهشت و مرداد 97 (با روش مطالعه میدانی) ثبت گردید. با توجه به میانگین استفاده روزانه و تعداد ساکنان هر مجتمع، سرانه استفاده آسانسور در یک روز اردیبهشتی و مردادی به دست آمد. سپس رابطه آن با کیفیت و کمیت پلهها به وسیله مدل تصریح شده و به وسیله نرم افزار ایویوز 7 مورد محاسبه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان میدهد در ساختمانهای بلند مرتبه کیفیت پلهها نمیتواند تأثیر چندانی در تغییر سبک زندگی و استفاده از آسانسور داشته باشد؛ اما در ساختمانهای با ارتفاع متعارف، با افزایش کیفیت پله، تعداد دفعات استفاده از آسانسور کاهش مییابد. پس هر چه کیفیت پلهها بهبود یابد، تعداد دفعات استفاده از آسانسور کمتر شده و سبک زندگی به سمت پایداری حرکت میکند؛ بنابراین ایجاد جذابیت و سهولت استفاده بخشهایی با مصرف انرژی کم، میتواند پایداری سبک زندگی را توسعه دهد.
خلاصه ماشینی:
در مراحـل ابتدايي از روش مطالعه اسنادي و کتابخانه اي اطلاعات لازم کسب و سپس تعداد ١٤ مجتمع مسکوني شيراز با قرابت فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي به دو گروه بلند مرتبه و ارتفاع متعارف تقسيم بندي شده است و پس از سنجش کيفيت و کميت دسترسي عمودي (آسانسـور و پله ) آن ها، تعداد دفعات استفاده از آسانسور طي يک هفته در ارديبهشت و مرداد ٩٧ (با روش مطالعه ميـداني) ثبـت گرديـد.
در اين پژوهش تلاش شده است ، معماري دسترسيهاي عمودي مجتمع هاي مسکوني به عنوان بـه عنـوان عـاملي از معماري مورد پژوهش قرار گيرد که "انتخاب رفتار مناسب انسان در جهت پايـداري را ايجـاب و پـس از مـدتي بـه عادات انساني تبديل و نهادينه کند.
در واقع بالا رفتن از پله فعاليتي بي ضرر، سالم است (٢٠٠٤ ,Stair for Health Improvement) که اين فعاليت مي تواند تأثير مثبتي بر ميزان آمادگي جسماني و سلامت داشته باشد(١٩٩٩ ,Paffenberger al ,٢٠١٠ ,Andersen ,١٩٩٦,Soler) استفاده از پله نوعي تغيير در سبک زندگي است که ميتواند سطح فعاليت بدني را افزايش و درنتيجه ، سلامت را بهبود بخشد، ولي نشان داده شده که افراد در اماکن عمومي اغلب از وسايل انرژي بر استفاده ميکنند( Euse ,٠٠٥ ٢٠٠٩,Gonzalez &Coleman ,.
در اين مرحله با استفاده از داده هاي ذکر شده در جدول فوق و معادله ارتباط بين تعداد دفعـات اسـتفاده از آسانسـور در ساختمان هاي بلند مرتبه و عرض پله به عنوان نماينده پارامتر کيفيت پله هر يـک از مجتمـع هـا بـه وسـيله برنامـه ايويوز مورد بررسي قرار گرفت .