چکیده:
حکومت وهابیت از نظر تاریخی به سه دوره مختلف تقسیم میشود. وهابیان در دوره اول (1157-1234ق) جنایات بیشماری مرتکب شدند. بیشتر این جنایات، در منطقه نجد رخ داد. از مهمترین جنایات وهابیت در این دوران، میتوان به قتل و غارت مردم ریاض، حریملا، قطیف و احسا اشاره کرد. در این مناطق، وهابیان چند هزار نفر را کشتند و اموال آنان را غارت کردند. ابنبشر، تاریخنگار وهابی، بیشتر این جنایات را با عنوان «فتوحات» ذکر کرده است. این پژوهش با روش توصیفی و با تاکید بر کتاب ابنبشر، جنایات وهابیت را ذکر نموده و سپس با استفاده از دیگر منابع، عمق جنایات آنان را تبیین کرده است. با توجه به اینکه تاکنون پژوهشی مستقل در رابطه با جنایات وهابیت در منطقه نجد نوشته نشده است، اهمیت چنین پژوهش بیشتر قابلدرک است.
خلاصه ماشینی:
در دوران نخست، که از سال 1157 تا سال 1234ق را شامل میشود، وهابیان مسلمانان زیادی را کشتند و با قتل و غارت اموال مسلمانان، محدودۀ تصرف خود را از «درعیه» به کل منطقۀ نجد توسعه دادند و سرانجام بعد از حدود هشتاد سال، محمد علی پاشا، حاکم مصر، آنان را سرنگون کرد.
ایوب صبری نیز در کتاب تاریخ وهابیان به بیان جنایات وهابیت پس از سال 1220ق پرداخته و به جنایات آنان در منطقۀ نجد اشارهای نکرده است.
سعود بن عبدالعزیز از آنجا بهسوی شهر «زلفی» حرکت کرد و همۀ آنان را کشت و به این ترتیب، بر آنان پیروز شد.
همچنین دربارۀ حوادث سال 1195ق آمده است که عبدالعزیز وقتی به بنیتمیم حمله کرد، بزرگترین درخت نخل را، که به «رحیل» معروف بود، قطع کرد و سپس 15 نفر از مردم را کشت و بعد از آن بهسوی «دلم» حرکت کرد و نخلهای زیادی را قطع نمود.
ابنبشر دربارۀ حوادث سال 1197ق نوشته است که وقتی سعود به منطقۀ بالای نجد حرکت کرد، گوسفندان و شتران و اسباب و اثاثیۀ آنان را بهعنوان غنیمت گرفت و از بزرگان آنان تعدادی را کشت و سپس به شهر خود بازگشت.
جنگ و درگیری زیادی بین آنان صورت گرفت و سعود تعداد زیادی از آنان را کشت و همۀ اموال مردم آن منطقه را از شتر و گوسفند و اثاثیۀ منزل به تاراج برد و سرزمین آنها را اشغال کرد.
در سال 1206ق، سعود بن عبدالعزیز صبحگاهان به آنجا حمله کرد و همۀ اموال آنان از شتر و گوسفند و دیگر وسایل را به تاراج برد.