چکیده:
تباطات غیرکلامی بهعنوان یکی از شاخههای روانشناسی گستره وسیعی از فعالیتهای اندامی بدن را دربرمیگیرد که به آن زبان بدن میگویند. این زبان که شامل پیامهایی است که افراد با نگاهها، حالات چهره و ژستها منتقل میکنند، در متون ادبی به درک و فهم خواننده از متن کمک میکند. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است زبان بدن در رمان ایاممعه (1960م) از کولیت خوری و بامداد خمار (1395ش) از فتانه حاج سیدجوادی با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاکی از این است که زبان بدن در هر دو رمان تقریبا کارکردی یکسان دارد (12% ایاممعه و 10% بامداد خمار). از آنجا که مفاهیمی چون خوشحالی، خشم، ترس و اضطراب در رفتارهای غیرکلامی شخصیتهای زنانه دو اثر نمود زیادی دارد، این مفاهیم در زبان چهره شخصیتها (67% ایاممعه و 55% بامداد خمار) بازتاب گستردهای یافته است. این میزان کارکرد زبان چهره بدان جهت است که معمولا این بخش از بدن در هنگام ارتباط، بیشتر قابل استفاده و قابل رویت است.
Nonverbal communication as one of the branches of psychology extensive amounts of body work are included who call that body language. this language contains all the messages that are people with looks, facial expressions and gestures pass on to others. in addition, body language is widely used in everyday communication between individuals in literature, the reader understands and understands the text. in this study, it is attempting the body language in Days with him's novel (1960) of the Colette Khoury and the Drunkard Morning (2016) from Fattaneh Haj Seyed Javadi by relying on the descriptive-analytical method and a comparative approach. the results indicate that in both novels, the body language has almost the same function (12% in the Days with him and 10% in the Drunkard Morning). also, because concepts such as happiness, anger, fear and anxiety in non-verbal behaviors of female characters, there are two frequencies of frequency. these concepts are in the face of characters (67% in the Days with him and 55% in the Drunkard Morning) there is a lot of reflection. this is the amount of function of face tone that is usually this part of the body when communicating, more usable and visible.
خلاصه ماشینی:
پيشينۀ تحقيق پژوهشگران عرب زبان دربارة روابط غيرکلامي و بازتاب آن در متون ادبي بسيار تحقيق کرده اند؛ ازجمله کالرو (OO٢٥م ) در کتاب کيف تقرأ أفکار الآخرين من خلال حرکاتهم اذعان ميکند که با بررسي حرکات بدن به رفتارها و افکار ديگران پي ميبريم .
ربايعة (OO٢١م ) در پايان نامۀ لغة الجسد في القرآن الکريم به رفتارشناسي زبان بدن شخصيت ها در داستان هاي قرآني پرداخته است .
زبان بدن در أيام معه و بامداد خمار زبان بدن شامل تمام پيام هايي است که افراد با حالات چهره ، نحوة نگاه و حرکات بدن خود به ديگران منتقل ميکنند (رضي و افراخته ، ١٣٨٩: O٣) و تکنيکي براي معرفي شخصيت هاي داستاني و شيوه هاي پرداخت آن به شمار ميآيد.
از مجموع بررسيها در رفتارهاي حرکتي دو رمان دريافتيم که اين نوع زبان بدن با کارکرد متناسب (١٨ درصد أيام معه و ٢٣ درصد بامداد خمار) گوياي احساسات دروني شخصيت هاي داستان است ؛ به گونه اي که به مخاطب اجازه ميدهد با تحليل رفتارهاي حرکتي آنان درباره شان قضاوت کند؛ امري که به درک خواننده از دو داستان کمکي شايان ميکند.
اين ميزان کارکرد نشان از آگاهي هر دو نويسنده از کارآمدي حالات چهره و رفتارهاي حرکتي در مقايسه با حرکات سر در ارتباطات غيرکلامي شخصيت هاي داستان دارد.
٤. نتيجه پاسخ به سؤال اول پژوهش اين است که زبان بدن در هر دو رمان تقريبا کارکردي يکسان دارد (١٢ درصد أيام معه و O١ درصد بامداد خمار).