چکیده:
امروزه نقش فرهنگ در روابط بینالملل جلوه بیشتری از خود نشان میدهد، بطوریکه بدون در نظر گرفتن نقش فرهنگ در ساختار سیاست خاجی دولتها و تنوع فرهنگی در میان ملل مختلف، نمیتوان بطور کامل و جامع ساختار روابط بینالملل را مورد بررسی و تحلیل قرار داد. در حال حاضر، اندیشمندان روابط بینالملل قائل به تنوع فرهنگی در این عرصه و به طبع آن، همزیستی فرهنگهای مختلف در کنار یکدیگر هستند. کما اینکه این تنوع فرهنگی باعث به وجود آمدن انواع دستهبندیها در میان کشورها میشود و یا ممکن است باعث بروز نزاع و در موارد حادتر موجب جنگهایی در میان کشورهای مختلف گردد. توجه به پررنگتر شدن نقش فرهنگ در سیاست داخلی و به طبع تاثیرات غیرقابل چشمپوشی آن در ساختار سیاست خارجی کشورها، بسیاری از دولتها متاثر از عوامل فرهنگی روابط خودشان با دیگر کشورها را تنظیم میکنند. طبق نظریه سازهانگاری بحث فرهنگی از این حیث مهم تلقی میشود که اگر باتوجه به تکثر فرهنگی در جهان، نقش فرهنگ را نادیده بگیریم، پس باید شاهد هرج و مرجی که روابط بینالملل را تحت تاثیر قرار میدهد، باشیم. نتیجه حاصله نشان میدهد که در نظر گرفتن فرهنگ از طرفی موجب برقراری رابطه بهتر و تعاملات بیشتر در میان کشورها میگردد و طرفی دیگر برخی مواقع باعث تقابل و بروز تنشهایی در روابط میان دولتها و کشورها میشود.
خلاصه ماشینی:
در همین راستا، سوال اصلی مقاله نیز این است که تغییرات فرهنگی کشورها، چه تاثیری بر روابط بین الملل دارد؟ ٣٠باتوجه به فرضیه و سوال مطرح شده ، نقش فرهنگ و روابط بین الملل ، بعنوان متغیر مستقل مورد توجه است و از عوامل مختلفی مثل جهانی سازی فرهنگ ، نقش تهاجمی و مبادله ای فرهنگ های مختلف در عرصه جهانی و ارتباطات فرااقتصادی و سیاسی دولت ها و کشورها نیز می توان بعنوان متغیرهای وابسته نام برد.
البته شایان ذکر است که از دیرباز دولت ها بعنوان تنها نهاد سیاسی در کشورها که دارای اختیارات فراوان سیاسی ، اقتصادی و نظامی بودند بعنوان تنها بازیگران عرصه بین الملل محسوب می شدند و به طبع علم روابط بین الملل یکی از مهمترین زیرشاخه های مهم خود را به مطالعه روابط بین دولت ها در عرصه جهانی اختصاص داده بود؛ ولی امروزه باتوجه به ظهور سازمان ها، گروه ها و بنیادهای فراملی و بین المللی و همچنین ظهور شرکت های بزرگ چندملیتی که دارای حوزه های فعالیت 1Primitive Culture بسیار متنوع و گسترده ای هستند (از سیاست و اقتصاد گرفته تا فرهنگ و هنر) دیگر عرصه روابط بین الملل محدود به روابط سیاسی بین دولت ها و کشورها نیست و بازیگران کمابیش نوظهور دیگری در این عرصه خودنمایی می کنند؛ پس اینگونه می توان عنوان کرد که روابط بین الملل به مطالعه روابط میان کشورها، نقش کشورهای مستقل ، سازمان های دولتی ، سازمان های غیردولتی بین المللی ، سازمان های مردم نهاد و شرکت های چندملیتی ، می پردازد.