چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر افزایش سالهای زناشویی بر انسجام درون گروهی خانواده های تهرانی صورت گرفته است. بر اساس یافتههای پیشین و بررسی نظریات مرتبط در این زمینه، از مبانی نظری رویکردهای نهادگرایی، سیستمی و نونهادگرایی به عنوان چارچوب نظری تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. روش تحقیق پیمایشی و مطالعه کمی است. جامعه آماری این پژوهش شامل خانوارهای شهر تهران در سال 1395 بوده است. حجم نمونه در این تحقیق 598 نفر به دست آمده است. شیوه نمونهگیری در این پژوهش «نمونهگیری خوشهای و احتمالی» است. تمام دادههای مورد نیاز این پژوهش با استفاده از یک پرسشنامه محققساخته جمعآوری و با استفاده از نرمافزار SPSS آمارههای توصیفی، جداول یک بعدی و دو بعدی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. برای سنجش پایایی و اعتبار دادهها و اطلاعات جمعآوری شده از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. همچنین اعتباری صوری آن توسط محققان و اساتید صاحبنظر به دست آمده است. طبق نتایج به دست آمده، فرضیه اصلی این پژوهش تأیید گردید، بدین معنا که بین مدت زمان سپری شده از ازدواج (سالهای زناشویی) و انسجام درون گروهی رابطه معنادار با شدت همبستگی ضعیف وجود دارد و جهت این رابطه نیز منفی است. از میان فرضیههای فرعی مطرح شده نیز فرضیهای که وجود رابطه بین متغیر سن را با انسجام درون گروهی مطرح ساخته بود مورد پذیرش قرار گرفته و فرضیههایی که وجود رابطه بین متغیرهای میزان تحصیلات و مدت اقامت در شهر تهران را با انسجام درون گروهی مطرح ساخته بودند، تأیید نشدند.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر افزایش سال های زناشویی بر انسجام درون گروهی خانواده های تهرانی 1 محمد شاپوری 2 باقر ساروخانی 3 محمدصادق مهدوی تاریخ وصول : ٩٦/٠١/٢٦ تاریخ پذیرش : ٩٧/٠٦/٠٦ چکیده ایـن پـژوهش بـا هـدف بررسـی تـأثیر افـزایش سـال هـای زناشـویی بـر انسـجام درون گروهـی خانواده های تهرانی صورت گرفته اسـت .
طبـق نتـایج بـه دسـت آمـده ، فرضـیه اصلی این پژوهش تأیید گردیـد، بـدین معنـا کـه بـین مـدت زمـان سـپری شـده از ازدواج (سـال هـای زناشـویی) و انسـجام درون گروهـی رابطـه معنـادار بـا شـدت همبسـتگی ضـعیف وجـود دارد و جهـت این رابطه نیز منفی است .
از میـان فرضـیه هـای فرعـی مطـرح شـده نیـز فرضـیه ای کـه وجـود رابطـه بــین متغیــر ســن را بــا انســجام درون گروهــی مطــرح ســاخته بــود مــورد پــذیرش قــرار گرفتــه و فرضیه هایی که وجود رابطـه بـین متغیرهـای میـزان تحصـیلات و مـدت اقامـت در شـهر تهـران را بـا انسجام درون گروهی مطرح ساخته بودند، تأیید نشدند.
در ایـن پـژوهش بـا توجـه بـه هـدف تحقیـق که بررسی تأثیر افزایش سال هـای زناشـویی بـر انسـجام درون گروهـی خـانواده تهرانـی مـیباشـد، از مبــانی نظــری رویکردهــای نهــادی، سیســتمی و نونهــادگرایی بــه عنــوان چــارچوب نظــری تحقیــق استفاده شده است .
58 ب ) یافته های استنباطی آزمون رابطه بین متغیر مستقل سن و انسجام درون گروهی (رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس جـدول فـوق بـین متغیـر سـن و انسـجام درون گروهـی بـر اسـاس ضـریب همبسـتگی تـای b کنـدال و سـطح معنـیداری آن (٠٠٠٠=sig) بـا بـیش از ٩٩ درصـد ارتبـاط وجـود دارد.