چکیده:
کتاب طوق الحمامة فی الالفه و الالاّف، تالیف ابن حزم اندلسی اثری است درباره ماهیت و معنا و معایب و محاسن عشق. نویسنده برای بهتر رساندن مراد خویش در موضوع عشق، علاوه بر شواهد قرآنی، حدیثی و شعری از حکایات نیز بهره برده است. حکایاتی که برخلاف شیوه متداول اسلاف مولف، برگرفته از حوادث دوره زندگی نویسنده و دارای شخصیت های واقعی است. زنان (آزاد یا کنیز ) در این داستان ها اغلب یکی از دو نقش اصلی عاشق یا معشوق را ایفا می کنند. گرچه ابن حزم آشکار ا به سبک زندگی و عادات و رفتار زنان روزگار خود در قرطبه اشاره نکرده، اما می توان از لابه لای این حکایت ها تصویری کلی را از بخشی از زندگی این زنان ارائه کرد. نگارندگان در این پژوهش کوشیده اند تا با معرفی این کتاب و بررسی حکایت هایش از بخشی از زندگی زنان قرطبی که به دو طبقه کلی اشراف زادگان و جاریه ها (کنیزان) دسته بندی شده و هر کدام رفتار و جایگاه طبقاتی خاصی داشت هاند، پرده بردارند.
خلاصه ماشینی:
چکیده : واژه های کلیدی : طوق الحمامه ̂U ، عشق در متون اسلامی ، ابن حزم ، حکایت ، زن آزاد، جاریه ، تاریخ اجتماعی اندلس Love and Women from the Point of View of Ibn Hazm the Great Andalusian Scholar (D.
هرچند مکان حکایت های ابن حزم به درستی دانسته نیسـت ، امـا از آنجـا کـه او تصـریح کرده که فقط داستان هایی را نقل میکند که یا برای او رخ داده یا شاهد آن ماجرا بوده یـا آن را از شخصی موثق و معتمد حکایت کرده ،٢ می توان حدس زد که داستان های وی در سرزمین اندلس ٣ و بیشتر در محل زندگی وی ، یعنی شهر قرطبه رخ داده است .
7 زمان رخ دادن بیشتر حکایت های ابن حزم به طـور دقیـق دانسـته نیسـت ، گرچـه بـه نظـر می رسد زمان وقوع غالب این رخدادها در ایام جوانی ابن حزم یعنی اواخر قرن چهارم تا اواخـر دهه دوم قرن پنجم بوده است ؛ چنانکه در برخی از داستان هایش به حـوادثی تـاریخی همچـون فتنه سال ٣٩٩ ق .
هرچند اطلاعات این حکایت ها به سـبب موضـوع خـاص کتاب و نیز شرایط زندگی ابن حزم فقط به بخشی از زنان یعنی کنیزان و اشراف زادگان و آن هم در برهه ای خاص از زندگی شان محدود می شود، اما می توان از دقت در این داستان هـا بـه عادات و رفتارها، نوع روابط با مردان ، جایگاه اجتماعی و مهارت های آنان پی برد، فـی المثـل به نظر می رسد، اولین ملاک در انتخاب جاریه ها زیبایی آنان بود و بزرگان قرطبه بـر اسـاس شأن و جایگاه اجتماعی شان می توانستند یک تا چند جاریه داشـته باشـند.