چکیده:
رثاء در شعر احمد وائلی به غایت برجسته است، و ایشان توانسته است از نظر سبک و محتوا به قلههای این سبک دست یابد. او برای شعر رسالت بزرگی در پیامرسانی و ارشاد قائل بود و معتقد بود شاعر متعهد باید پیام رسان و راهنما باشد و همانطور که منبر رسالت دارد شعر نیز دارای نقش و رسالت است. وی نهتنها به بیان دشواریها و چالشهای موجود در جامعه اسلامی میپردازد بلکه مردم را به بصیرت، آگاهی، پایداری و مبارزه علیه استبداد و استعمار نیز فرا میخواند. اصالت اسلامی- شیعه و پرهیز از غرب گرایی و تفرقه، مشخصه آشکار اندیشه وائلی است. بکارگیری ساختارهای خطابی استوار، توجه به مسائل فکری، اعتقادی، نیازها و خواستههای کنونی مسلمانان از جمله ویژگیهای بارز شعر دینی او است. میتوان در نمونههای شعری ایشان نوآوری و ابداع را به وضوح مشاهده کرد. وائلی یک شاعر متعهد به تمام معنا بود. شعر نزد وائلی جنبه تفریح و ذوق و دوست داشتن نداشت بلکه او برای شعر رسالت بزرگی در پیامرسانی و ارشاد قائل بود و شاعر متعهد باید پیامرسان و راهنما باشد.
خلاصه ماشینی:
ادبيات عـرب در طـول تـاريخ شخصـيت هـاي برجسته و شاعران زيادي را به خود ديده است که در آفاق ادبيات عرب نقـش بسـزايي را ايفا کرده اند يکي از شخصيت هاي به نام در دوران معاصر که شيفته اهل بيت بـود، شـيخ احمد وائلي است که با اشعار ناب و خالصانه خود عشق خود را به ائمه اطهار و اهل بيـت نشان داد.
مرثيه سرايي بکي از موضوعات مهم در ادب فارسي و عربي اسـت ، کم تر شاعري را ميتوان يافت که بدان توجه نکرده باشد، خاقاني در سوگ فرزند خـويش ميگويد: صبحگاهي سر خوناب جگر بگشـايد ژالـه صـبحدم از نـرگس تـر بگشـايد (خاقاني، ١٣٦٨: ١٥٨) راه نفسم بسته شد از آه جگر تاب کو هم نفسي تا نفسي رانم از اين بـاب (همان : ٥٦) نظر به اينکه شيخ احمد وائلي به عنوان يک شاعر برجسته شيعي شناخته شده است ، بر اين اساس اهل پژوهش و تحقيق ، مقالات و رساله هايي در مـورد شخصـيت حقيقـي و ادبي او نوشته اند.
از جلوه هاي مهم رثاء در شعر معاصر حسيني ميتوان به موارد زير اشاره کرد: ١- گريه بر اطلال و دمن ٢- وصف احوال دروني شاعر ٣- توصيف فاجعه کربلا و بيان عظمت آن ٤- روح زندگي در رثاء اشعار ديني وائلي مجموعه اي از قصايد بلند در مدح رسول اکرم (ص ) و اهل بيت (ع ) و رثاي ائمه اطهار به ويژه سيد الشهدا(ع ) است .
رثاء همسر يکي از موارد رثاي غير ديني و علي الخصوص رثاي خانواده در شعر شيخ احمد وائلي مرثيه جانسوزي است که وي در غم از دست دادن شريک و همراه رنـدگي خـود سـروده است .